Ο κόσμος της εργασίας αλλάζει δραστικά και ταχύτατα, περισσότερο ίσως από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην πρόσφατη ιστορία. Η καλπάζουσα τεχνολογική ανάπτυξη και η πανδημία έφερε βίαιες αλλαγές στην εργασιακή πραγματικότητα, μετέβαλε αναγκαστικά τις συνθήκες και τους ίδιους τους χώρους εργασίας και έβαλε σε δοκιμασία τη σχέση εργαζομένου και εργοδότη.
Οι αλλαγές αυτές δεν αφορούν μόνο την Ευρώπη και τις ΗΠΑ αλλά αφορούν τους εργαζομένους όλου του κόσμου. Στο πλαίσιο αυτό, οι κυβερνήσεις λαμβάνουν νέα εργασιακά μέτρα, ώστε να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες. Στο επίκεντρο τοποθετούνται δύο καίρια ζητήματα: η ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής στη μεταCOVID εποχή και η ισότητα των δύο φύλων.
Η πανδημία του κορονοϊού άλλαξε ριζικά τις συνθήκες εργασίας επιβάλλοντας το μοντέλο της εξ αποστάσεως εργασίας. Σήμερα, δύο χρόνια από την έναρξη της χρήσης του μοντέλου αυτού, τα αποτελέσματα ερευνών για τα οφέλη του είναι μεικτά. Από τη μία, υπάρχουν εργαζόμενοι που προτιμούν να δουλεύουν από το σπίτι τους, καθώς μπορούν να περάσουν περισσότερο χρόνο με την οικογένειά τους, να μειώσουν τα έξοδα μετακίνησης από και προς τη δουλειά, ενώ έχουν πια περισσότερο ελεύθερο χρόνο, που μπορούν να τον αξιοποιήσουν κάνοντας κάποιο χόμπι. Από την άλλη, το 80% των εργαζομένων θεωρεί ότι η εργασία εξ αποστάσεως επέδρασε αρνητικά στην ψυχική τους υγεία. Μάλιστα, ελλείψει ενός επαγγελματικού περιβάλλοντος, χωρίς καθοδήγηση και με αισθητά μειωμένο βαθμό κοινωνικοποίησης, πλήττεται σοβαρά η ψυχική τους υγεία, ενώ η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν έχουν ωράριο, διότι δε διαχωρίζουν τον χώρο εργασίας από τον χώρο ξεκούρασης.
Διαβάστε επίσης: Μια ολοκληρωμένη εικόνα του εργασιακού τοπίου για το 2022
Ως μέτρο αντιμετώπισης των αρνητικών επιδράσεων της τηλεργασίας στην ψυχική υγεία των εργαζομένων, πολλές ευρωπαϊκές χώρες θέσπισαν το «Δικαίωμα αποσύνδεσης». Σύμφωνα με αυτό, η τήρηση ενός αυστηρού ωραρίου από τους εργοδότες θεσπίζεται νομικά, έτσι ώστε να είναι παράνομο για τα εργοδότες να στέλνουν μηνύματα στους υπαλλήλους τους εκτός των ωραρίων που έχουν συμβληθεί. Η πρώτη χώρα που θέσπισε την παραπάνω νομοθεσία ήταν η Πορτογαλία, ωστόσο παρόμοια νομοθεσία είχαν θεσπίσει η Γαλλία το 2016, η Ιταλία το επόμενο έτος και η Ισπανία το 2018.
Παράλληλα, καθώς τα μέτρα υποχωρούν και οι εμβολιασμοί πληθαίνουν, σιγά σιγά οι εταιρείες ξεκινούν να λειτουργούν με διαφορετικούς τρόπους από παλιά. Πολλές υιοθετούν ένα υβριδικό μοντέλο εργασίας, όπου στους εργαζομένους προσφέρεται η ευελιξία να διαμορφώσουν ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα τόσο με εξ αποστάσεως όσο και με διά ζώσης εργασία.
Ωστόσο, νομική υποχρέωση ως προς αυτό δεν υπάρχει, καθώς εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του εργοδότη, εάν θα εφαρμοστεί το παραδοσιακό μοντέλο εργασίας, σύμφωνα με το οποίο οι εργαζόμενοι επιστρέφουν στα γραφεία, ή θα μπορούν να ακολουθούν το υβριδικό μοντέλο εργασίας εξ αποστάσεως.
Η γερμανική κυβέρνηση, για να στηρίξει τα δικαιώματα των εργαζομένων και να αποσυμφορήσει τους εργοδότες από το κόστος της απόφασης, κατέστησε υποχρεωτικό για τους εργοδότες να προσφέρουν στους εργαζομένους το δικαίωμα να εργάζονται από το σπίτι, εάν η δουλειά τους το επιτρέπει, και δεν υπάρχει κανένας καλός επιχειρησιακός λόγος για να είναι φυσικά παρόντες στο χώρο εργασίας. Αντίστοιχα, σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, όπως στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχουν αρχίσει να διεξάγονται συζητήσεις για την συνταγματική θέσπιση του δικαιώματος. Ενώ στην Ιρλανδία, από τον Αύγουστο του 2022 θα παρέχεται στους εργαζόμενους το δικαίωμα να ζητούν εργασία εξ αποστάσεως και πιο ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας σε συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων (για παράδειγμα, σε όσους έχουν παιδιά εως 8 ετών).
Διαβάστε επίσης: Μεγάλη παγκόσμια έρευνα δείχνει ποια είναι η προτεραιότητα των εργαζομένων
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται τα τελευταία χρόνια στην ισότητα των δύο φύλων όσον αφορά την εργασία. Συγκεκριμένα, και οι 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όρισαν νομικά το 40% των εταιρικών συμβουλίων να αποτελείται από γυναίκες. Η ρύθμιση θα ισχύει από τον Ιούνιο του 2026 και αναμένεται να ενισχύσει αποφασιστικά τις προσπάθειες εξάλειψης των εργασιακών ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων. Ήδη, το ποσοστό των γυναικών διευθυντών διοικητικών συμβουλίων στην Ευρώπη αυξήθηκε κατά λιγότερο από 1% μεταξύ 2020 και 2021.
Μία χείρα βοηθείας προσφέρουν, επίσης, αρκετές αμερικανικές εταιρείες στις γυναίκες εργαζόμενες μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ να ανατρέψει το συνταγματικό δικαίωμα σε έκτρωση. Αν και η απόφαση δεν καθιστά την άμβλωση αυτόματα παράνομη, επιτρέπει στις Πολιτείες να αποφασίσουν εάν θα απαγορεύσουν τις εκτρώσεις ή όχι.
Στο πλαίσιο αυτό, πολλές εταιρείες έχουν δεσμευτεί δημόσια να πληρώσουν τα έξοδα ταξιδιού για τις γυναίκες υπαλλήλους που θέλουν να ταξιδέψουν σε πολιτείες που είναι ασφαλείς για αμβλώσεις. Για παράδειγμα, το Netflix και η Disney έχουν εισαγάγει τα επιδόματα έκτρωσης ως μέρος του πακέτου των εργαζομένων τους, για να καλύψουν το κόστος του ταξιδιού σε μια πολιτεία όπου μπορούν ακόμα να πραγματοποιηθούν εκτρώσεις.
Οι νέες νομοθεσίες αναμένεται να βελτιώσουν τις εργασιακές συνθήκες. Ωστόσο, όσο περνάει ο καιρός, οι προκλήσεις λόγω του πληθωρισμού και της ενεργειακής κρίσης που αναμένεται να αντιμετωπίσουν οι εταιρείες, οι εργαζόμενοι και τα κράτη αυξάνονται.
Με πληροφορίες από Worklife.news
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
