Η βιομηχανία της μόδας προσπαθεί να κάνει ακόμα ένα βήμα προς την προστασία του περιβάλλοντος και την ευκολία των καταναλωτών. Συλλογικά, οι εταιρείες μόδας προσπαθούν να αφαιρέσουν τις ετικέτες στα ρούχα και να τις αντικαταστήσουν με ψηφιακές.
Στις 9 Ιουνίου, ο American Apparel & Footwear Association – ένας εμπορικός όμιλος που αντιπροσωπεύει περισσότερες από 1.000 μάρκες, λιανοπωλητές και κατασκευαστές – με επιστολή του στο Κογκρέσο των ΗΠΑ ζήτησε τη θέσπιση νομοθεσίας που προβλέπει την αντικατάσταση των φυσικών ετικετών με ψηφιακές.
Η μετάβαση στις ψηφιακές ετικέτες μπορεί τελικά να είναι αναπόφευκτη. Απαιτείται, όμως, η συνεργασία όλων των κλάδων της βιομηχανίας της μόδας, ώστε οι καταναλωτές να μη συγχέονται με έναν συνδυασμό φυσικών και ψηφιακών ετικετών.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προτείνει τον δικό της κανόνα που θα καθιστούσε υποχρεωτικά τα ψηφιακά «διαβατήρια προϊόντων» σε ελεγχόμενα είδη, ώστε να διευκολύνεται ο εντοπισμός, η ανακύκλωση και η επισκευή τους.
Οι ψηφιακές ετικέτες θα είναι προσβάσιμες στους καταναλωτές μέσω ενός κωδικού QR ή μιας διεύθυνσης URL. Θα περιλαμβάνουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με τη σύστασή τους, τη χώρα προέλευσης και τις οδηγίες φροντίδας, όπως ακριβώς και οι φυσικές ετικέτες.
Διαβάστε ακόμα: Tι πρέπει να κάνουν τα brands για την βιωσιμότητα που δεν καταντά greenwashing
«Η δυνατότητα παράδοσης υποχρεωτικών πληροφοριών σχετικά με ένα ένδυμα μέσω ψηφιακής ετικέτας θα βελτιώσει την προσβασιμότητα, θα δώσει στους καταναλωτές τις πληροφορίες που χρειάζονται, αλλά και πρόσβαση σε περισσότερες, και θα βοηθούσε τη βιομηχανία να επιτύχει τους στόχους για τη βιωσιμότητα», υποστήριξε η AAFA.
Συνεπώς, οι ψηφιακές ετικέτες φιλοδοξούν να παρέχουν τις απαραίτητες πληροφορίες χωρίς να προκαλούν την ίδια ενόχληση στους καταναλωτές. Αυτό θα βάλει τέλος και στην υπάρχουσα τακτική των αγοραστών να κόψουν τις ετικέτες, πριν καν τις κοιτάξουν, επειδή τους ενοχλούν.
Βέβαια, και στην περίπτωση των ψηφιακών ετικετών υπάρχει αυτός ο κίνδυνος, καθώς δεν είναι σαφές πόσοι αγοραστές θα σάρωναν πραγματικά έναν κωδικό ή θα επισκέπτονταν έναν ιστότοπο σε ένα πρόγραμμα περιήγησης για να λάβουν πληροφορίες προϊόντος ή να αντλήσουν οδηγίες φροντίδας όποτε χρειαστεί να πλύνουν ρούχα.
Πάντως, οι ψηφιακές ετικέτες θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες για την παροχή πρόσθετων πληροφοριών, όπως χημικά συστατικά και πιθανά αλλεργιογόνα σε ένα ρούχο, συμπεριλαμβανομένων χρωστικών και φορμαλδεΰδης. Θα μπορούσαν επίσης να φέρουν πληροφορίες όπως τα διαπιστευτήρια βιωσιμότητας ενός ενδύματος ή οδηγίες για επισκευή ή ανακύκλωση.
Έτσι, καθώς οι χημικές ουσίες στα ρούχα μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο στην ανακύκλωση, όπως έχουν σημειώσει η H&M και η Ikea, η γνώση των συστατικών του ρούχου θα διευκολύνει την διαδικασία της ανακύκλωσης, γιατί ένας μικρός κωδικός QR που είναι πιο πιθανό να μείνει στο ρούχο θα διατηρούσε αυτές τις πληροφορίες – με την προϋπόθεση ότι δε γίνεται δυσανάγνωστος λόγω πλυσίματος ή ζημιάς και δεν ξεθωριάζει από μόνος του.
Διαβάστε ακόμα: Η Zalando θέλει να γίνει κορυφαίος προορισμός πολυτέλειας και μόδας
Οι επιχειρήσεις μόδας θα έχουν μεγάλο όφελος από την αλλαγή. Εάν μια αποστολή αγαθών προορίζεται για πώληση σε μία χώρα και έχει μόνο ετικέτες για τη συγκεκριμένη τοποθεσία, δεν μπορεί να πωληθεί αλλού. Θα χρειαστεί να κοπούν οι ετικέτες και να επισυναφθούν καινούριες, γραμμένες στην γλώσσα της χώρας που απευθύνονται. Ψηφιακά, αυτή η αλλαγή θα γίνεται εύκολα και άμεσα.
Από την άλλη, οι εταιρείες για να υλοποιήσουν την αλλαγή αυτή θα πρέπει να συνδέσουν κάθε ρούχο με το αντίστοιχο προφίλ του στο διαδίκτυο. Αυτό δεν είναι μικρό έργο, ειδικά αν θέλουν να παρέχουν ένα βαθύτερο επίπεδο λεπτομερών πληροφοριών για ένα προϊόν. Επιπλέον για να εφαρμοστεί ευρέως ένα τέτοιο σύστημα, θα πρέπει να προσαρμοστούν από τις αρχές οι ρυθμίσεις για τις ετικέτες καθώς και ο τρόπος επιβολής και ελέγχου τους, και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο, από κάθε χώρα.
Ήδη πολλά μεγάλα brands είναι θετικά προς την αλλαγή αυτή. Luxury brands, όπως η Coach, προσφέρουν μέσω μιας ψηφιακής ταυτότητας πληροφορίες σχετικά με την προέλευση και τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο των υλικών τους, καθώς αυτά τα στοιχεία αποτελούν έναν τρόπο εντοπισμού των προϊόντων και απόδειξης της αυθεντικότητάς τους για τις second hand αγορές. Η Coach εξετάζει ακόμη και τη χρήση των ψηφιακών της ταυτοτήτων για πιο πλούσια αφήγηση σχετικά με τους ανθρώπους και τις διαδικασίες πίσω από τα προϊόντα της.
Παράλληλα, η AAFA συνεργάζεται με την Eon, μια πλατφόρμα που δημιουργεί και διαχειρίζεται ψηφιακές ταυτότητες προϊόντων για επωνυμίες και εμπόρους λιανικής, συμπεριλαμβανομένων των Yoox, Net-a-Porter και Gabriela Hearst. Η Eon δηλώνει ότι λειτουργεί επίσης ως σύμβουλος τεχνολογίας στην AAFA στην προσπάθειά της να ψηφιοποιήσει τις ετικέτες. Ωστόσο, ενώ χειρίζεται το έργο της δημιουργίας των ψηφιακών ταυτοτήτων, εξακολουθεί να εναπόκειται στο εκάστοτε brand να τις συμπληρώσει με τις πληροφορίες που απαιτούνται.
Με πληροφορίες από το Business of Fashion
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
