Kι όμως, οι Gen Z-ers είναι ήδη εξαντλημένοι από την επαγγελματική τους ζωή, σε μια αρνητική έκφανση των εργασιακών συνθηκών της εποχής και της σύγχρονης ζωής, όπως τη χρωματίζει η πανδημία και η οικονομική κρίση.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μια περσινή έρευνα της Indeed, 59% των Μillennials και 58% της γενιάς Ζ δηλώνουν ήδη burned out, με τα ποσοστά να ανεβαίνουν ταχύτερα όσον αφορά τη γενιά Ζ, γεγονός ανησυχητικό εάν αναλογιστεί κανείς πως οι ηλικιακές αυτές ομάδες βρίσκονται στην αρχή της καριέρας τους. Το γεγονός αυτό καθιστά ακόμα πιο σημαντικό το να κατανοηθούν οι λόγοι του εκτεταμένου burnout, ώστε να βοηθηθεί μια ολόκληρη γενιά στη μελλοντική της σταδιοδρομία.
Οι αιτίες αυτής της κατάστασης αποτελούν ένα ποικιλόμορφο σύνολο. Σύμφωνα με την Kim Hollingdale του πανεπιστημίου Pepperdine στην Καλιφόρνια, οι νεότερες γενιές περιβάλλονται απο περισσότερους στρεσογόνους παράγοντες συγκριτικά με τις μεγαλύτερες. Εξαντλητικά ωράρια, ανεπαρκείς, για τα δεδομένα της εποχής, μισθοί, αλλά και η μη ισχυρή θέση τους στον εργασιακό χώρο, που καθιστά πιο δύσκολο γι’ αυτούς να θέσουν όρια και να αρνηθούν υπερβολικές απαιτήσεις και tasks, συμβάλλουν στο «κάψιμο» των νέων επαγγελματιών.
Διαβάστε ακόμα: Οι Gen Z-ers βλέπουν τη δουλειά αλλιώς – και οι προηγούμενες γενιές ζηλεύουν
Σχετικό ρεπορτάζ του BBC, μάλιστα, καταγράφει μαρυρίες νέων εργαζομένων ότι, ουσιαστικά, δεν μπορούν να πουν «όχι» σε τίποτα από όσα τους αναθέτουν, ενώ παραμένουν διαθέσιμοι όλες τις ώρες της ημέρας, ώστε να δημιουργήσουν την καλή εικόνα του σκληρά εργαζόμενου, με τίμημα, ωστόσο, την εξάντληση.
Ειδικά στο οικονομικό κομμάτι, πρόσφατη έρευνα της Deloitte έδειξε πως 41% και 46% των Μillennials και της γενιάς Ζ αντίστοιχα, νιώθουν στρες σε καθημερινή βάση όσον αφορά την οικονομική τους κατάσταση, καθώς με τον πληθωρισμό παγκοσμίως να σκαρφαλώνει σε πρωτόγνωρα επίπεδα, το κόστος ζωής αυξάνεται δυσανάλογα με τους μισθούς. Εντυπωσιακά είναι, ως προς αυτό, τα νούμερα που δείχνουν την εξέλιξη των μισθών στις ΗΠΑ, τις τελευταίες δεκαετίες: ο μέσος όρος της τιμής ενός σπιτιού από το 1960 μέχρι το 2017 έχει ανέβει κατά 121%, τη στιγμή που, την ίδια χρονική περίοδο, το μέσο εισόδημα ενός νοικοκυριού έχει αυξηθεί κατά 29%.
Τα παραπάνω έχουν οδηγήσει μεγάλη μερίδα των νέων να αναζητά και δεύτερη εργασία, ώστε να μπορέσει να αντεπεξέλθει, κάτι που προφανώς αυξάνει τις πιθανότητες για burnout ή επιβαρύνει το σύνδρομο burnout που ήδη βιώνουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι στοιχεία από έρευνα της Microsoft, που δημοσιεύτηκαν τον Μάρτιο, δείχνουν ότι το 70% των Gen Z-ers σκέφτονται μέσα στην επόμενη χρονιά να βρουν μια παράλληλη απασχόληση για να ενισχύσουν το εισόδημά τους. Πολύ συχνά, αυτές οι παράλληλες εργασίες μπορεί να αφορούν τη δημιουργία περιεχομένου – χαίρε creator’s economy – ή τη δημιουργία κάποιας μικρής επιχείρησης, κάτι που, μάλιστα, έχει κάπως glamour-οποιηθεί ως παράσημο δημιουργικότητας. Ωστόσο, δεν παύει να αποτελεί μια απασχόληση που καταλαμβάνει πολύ από τον προσωπικό χρόνο του ατόμου, κάτι που αποδεδειγμένα κάνει πιο πιθανό το burnοut.
Ένα άλλος, λιγότερο προφανής παράγοντας είναι ο αυξημένος χρόνος που περνούν οι νέοι εργαζόμενοι μπροστά στις οθόνες τους. Ακόμα και με το πέρας της εργασίας τους, προσπαθούν να χαλαρώσουν μπροστά στην οθόνη του κινητού, συνήθως στα social media. Έτσι, καθώς οι συσκευές τους παραμένουν ενεργοποιημένες, οι ειδοποιήσεις από τη δουλειά ουσιαστικά δε σταματούν να έρχονται ούτε και στον ελεύθερό τους χρόνο, γεγονός που συντελεί ακόμα περισσότερο στο άγχος που βιώνουν καθημερινά.
Η πανδημία, με τη διαφοροποίηση που έφερε στις εργασιακές συνθήκες, είναι επίσης επόμενο να έχει τον αντίκτυπό της. Καθώς μεγάλη μερίδα των νεότερων εργαζόμενων ξεκίνησε την επαγγελματική της σταδιοδρομία εν μέσω της πανδημίας, πολλοί εξ αυτών γνώρισαν τη δουλειά από το σπίτι ως τον μόνο τρόπο εργασίας, κάτι που τους στέρησε την καθημερινή κοινωνική επαφή και αλληλεπίδραση με τους συναδέλφους, αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της εργασιακής καθημερινότητας των προηγούμενων γενιών.
Με αυτόν τον τρόπο γίνεται επίσης ακόμα δυσκολότερος ο διαχωρισμός «δουλειάς» και «σπιτιού», δηλαδή εργασίας και ελεύθερου χρόνου. Έρευνα του 2021 σε Βρετανούς εργαζομένους, που έδειξε ότι το 80% των συμμετεχόντων Gen Z-ers ένιωθαν περισσότερο burned-out από την αρχή της πανδημίας, ενώ ο μέσος όρος για όλες τις ηλικιακές ομάδες ήταν 73%, έρχεται να επιβεβαιώσει αυτήν την πραγματικότητα.
Όλα τα παραπάνω μπορεί να αφήνουν μια αρνητική επίγευση, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι οι βασικές αιτίες του burnout των εκπροσώπων της γενιάς Ζ, όπως η οικονομική αστάθεια της εποχής και ο χρόνος που περνούν μπροστά στην οθόνη, δεν είναι κάτι το οποίο είναι ακριβώς στο χέρι τους να αλλάξουν. Ωστόσο, το θετικό της υπόθεσης είναι πως οι νέες γενιές όχι μόνο έχουν μεγαλύτερη επίγνωση του burnout τους, αλλά και το θάρρος να το αναγνωρίσουν και να μιλήσουν ανοιχτά γι’ αυτό, κάτι που μπορεί να αποτελέσει καλό σύμβουλο για τις μελλοντικές επαγγελματικές επιλογές τους.
Με πλήροφορίες από BBC
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
