Τα τελευταία χρόνια και ειδικά με το ξέσπασμα της πανδημίας, το εργασιακό περιβάλλον έχει διαφοροποιηθεί σε μεγάλο βαθμό. Συνθήκες όπως η τηλεργασία έκαναν την εμφάνισή τους και σε ένα σημαντικό ποσοστό κανονικοποιήθηκαν, ωστόσο με την πανδημία να βρίσκεται σε μια, σταδιακή έστω, ύφεση, οι συνηθισμένες πρακτικές όπως η δουλειά από τον εργασιακό χώρο ανακτούν ξανά έδαφος. Όμως τι δηλώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι επί του θέματος;
Η πρόσφατη μελέτη της Tracking Happiness μπορεί να δώσει απαντήσεις στο ερώτημα, ενώ ταυτόχρονα να διαφωτίσει εργοδότες που ενδιαφέρονται για την ψυχική υγεία των υπαλλήλων τους – ένα ζήτημα του οποίου η σημασία αναδείχθηκε ιδιαίτερα μέσα στην πανδημία, με τις μεγάλες εταιρείες να προχωρούν πλέον σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την εξασφάλιση της ευημερίας των εργαζομένων.
Μέχρι στιγμής, διάφορες έρευνες έχουν καταγράψει αντικρουόμενα αποτελέσματα. Συγκεκριμένα η έρευνα της Workhuman δείχνει πως το 71% των εργαζομένων συμφωνεί με την επιστροφή στο γραφείο, ωστόσο το 1/3 των ερωτηθέντων διαφώνησε, δικαιολογώντας τη θέση του με τις δυσκολίες και τα συνεπακόλουθα έξοδα της μετακίνησης, ή με την ύπαρξη ενός παιδιού.
Παρ ’όλα αυτά, η μεγάλη έρευνα της Tracking Happiness, στην οποία συμμετείχαν 12.455 εργαζόμενοι από όλο τον κόσμο, αποκαλύπτει πως η προτίμηση της δουλειάς εξ αποστάσεως προκύπτει κι από άλλες συνισταμένες. Είναι χαρακτηριστικό πως οι ερωτηθέντες Μillennials δήλωσαν πιο ευτυχισμένοι δουλεύοντας από το σπίτι, σε αντίθεση με τις μεγαλύτερες ηλικίες που δείχνουν να προτιμούν το γραφείο. Υπέρ της τηλεργασίας τοποθετήθηκαν και οι ακόμα νεότερες γενιές, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως οι γυναίκες δείχνουν να τάσσονται κατά της επιστροφής στο γραφείο περισσότερο από τους άντρες.
Το πιο εντυπωσιακό ποσοστό πάντως είναι ότι από τους συμμετέχοντες στην έρευνα, όσοι δουλεύουν αποκλειστικά εξ αποστάσεως, δηλώνουν 20% υψηλότερα επίπεδα ευτυχίας από εκείνους που πηγαίνουν καθημερινά στο γραφείο. Μάλιστα, όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνουν στις μετακινήσεις προς και από τη δουλειά, τόσο πέφτει αυτός ο δείκτης ευτυχίας και, όταν αυτός ο χρόνος ξεπερνά τη μία ώρα, ουσιαστικά κατακρημνίζεται.
Τα παραπάνω μπορούν να αποτελέσουν κατευθυντήριες για τους εργοδότες που ενδιαφέρονται για την ευτυχία των εργαζομένων τους, καθώς μπορούν να υιοθετήσουν τη δουλειά από το σπίτι, τη δουλειά στο γραφείο ή ακόμα κι έναν συνδυασμό. Ωστόσο, μερίδα εργαζόμενων δηλώνει πως η μεικτή μορφή εργασίας είναι ψυχολογικά εξουθενωτική, και αυτό είναι ένα από τα εμπόδια τα οποία καλείται να αντιμετωπίσει η απανταχού εργοδοσία.
Διαβάστε ακόμα: Τι πιστεύουν οι εργοδότες για την τηλεργασία;
Στην αποτελεσματικότητα του υβριδικού μοντέλου εργασίας θα κληθούν να βοηθήσουν και οι managers, καθώς είναι αναγκαία η συμβολή τους στον καθορισμό των χρονοδιαγραμμάτων, ώστε να είναι ξεκάθαρς οι απαιτήσεις της εταιρείας από τους εργαζομένους, ενώ όσον αφορά το ψυχολογικό κομμάτι, θα πρέπει να καταγράφουν το feedback των υπαλλήλων μέσω ερευνών σε επίπεδο τμήματος αλλά και προσωποποιημένα. Με αυτόν τον τρόπο δύναται να υπάρξει μέτρο σύγκρισης μεταξύ τμημάτων, μονάδων αλλά και εταιρειών ώστε να είναι σε θέση οι εργοδότες να παρακολουθούν και να αξιολογούν την αποτελεσματικότητα του τρόπου εργασίας.
Γίνεται λοιπόν σαφές πως δεν υπάρχει κοινή γραμμή των εργαζόμενων όσον αφορά την εργασία εξ αποστάσεως, και εν τέλει ίσως να αποδειχτεί το υβριδικό μοντέλο αποτελεσματικότερο. Ωστόσο αυτό προϋποθέτει μια αναδιαμόρφωση της στρατηγικής των εργοδοτών ώστε το πλάνο να αποφέρει καρπούς.
Με πληροφορίες απο HRDive
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
