Συχνά η απόσταση που χωρίζει μία υπερχρεωμένη εταιρεία από τη διάσωση ή την καταστροφή εμφανίζεται ισόρροπη τόσο προς τη μία όσο και προς την άλλη πλευρά. Στην περίπτωση της ιστορικής βιομηχανίας επίπλων Βαράγκης, τα δεδομένα εξελίχθηκαν κάπως έτσι.
Διότι εκεί που όλα έδειχναν ότι η εταιρεία θα μπορούσε να βυθιστεί στη λήθη, παρασυρόμενη από τον υψηλό και ανεκπλήρωτο δανεισμό, την είσοδο του ανταγωνισμού των αλυσίδων Do it Yourself όπως τα IKEA, τα Leroy Merlin και τα Praktiker, που έφεραν ένα νέο καθεστώς στην αγορά του επίπλου με ολοκληρωμένα πακέτα σε ελκυστικές τιμές, η Βαράγκης κατάφερε να ανέλθει στην επιφάνεια.
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών ήταν εκείνο που μετά από περίπου ενάμιση χρόνο αναμονής ήρθε να εγκρίνει την κατά 70% περικοπή των δανειακών υποχρεώσεων της Βαράγκης προς τις τράπεζες, συνολικού ύψους περί τα 12 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα όμως η συμφωνία αυτή ήρθε να διευθετήσει και άλλες υποχρεώσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τους προμηθευτές της εταιρείας, με τη Βαράγκης να λαμβάνει το εισιτήριο για την επόμενη μέρα της. Το νέο πρόσωπο στην εταιρεία πλέον είναι ο κυπριακής καταγωγής Μάριος Κυριάκου, ο οποίος αποκτά το σύνολο των μετοχών της Βαράγκης, οι οποίες μεταβιβάζονται στη νέα εταιρεία που δημιουργήθηκε υπό την ονομασία Varangis Furniture & Interiors.
Από το 1900 στο σήμερα
Η «προγονική» δραστηριότητα για τη Βαράγκης ξεκίνησε το 1900 από το εργαστήρι επίπλων Θεμιστοκλής Βαράγκης και Δημήτρης Αθηναίος, το οποίο βρισκόταν στη συμβολή των οδών Πινακωτών και Σόλωνος. Χαρακτηριστικό της εξέλιξης της εταιρείας ήταν το γεγονός ότι το 1907 ο τότες βασιλιάς Γεώργιος ο Α’ τούς ανέθεσε την επίπλωση των θερινών ανακτόρων στο Τατόι. Το 1922 το εργοστάσιο μεταφέρθηκε σε καινούργιες εγκαταστάσεις στην Ιερά Οδό, με τη δεύτερη γενιά επιχειρηματιών αποτελούμενη πλέον από τον Δημήτρη Βαράγκη (παππού του σημερινού επικεφαλής της εταιρείας) και τον Νικόλαο Αθηναίο να αναλαμβάνουν τα ηνία. Με σπουδές στο Παρίσι, μετέφεραν διεθνείς εμπειρίες και μία νέα αισθητική αντίληψη για το έπιπλο.
Το 1979 δημιουργήθηκε εταιρεία Βαράγκης όπως τη γνωρίζουμε έως σήμερα, με ειδίκευση στον σχεδιασμό και στην κατασκευή πολυτελών επίπλων, με κεντρικό εμπορικό της μήνυμα το «Δια Χειρός Βαράγκη». Ανάμεσα σε άλλα η εταιρεία ασχολήθηκε με την κατά παραγγελία και διαμόρφωση εσωτερικών χώρων αλλά και με εμβληματικά κτίρια της Αθήνας όπως το Μέγαρο Μουσικής, το Μέγαρο Σταθάτου, το Μέγαρο Μαξίμου.
Το 1998 η επιχείρηση επένδυσε στη δημιουργία του εργοστασίου που διατηρεί έως και σήμερα στην περιοχή του Σχηματαρίου, επενδύοντας μάλιστα σε νέες τεχνολογίες και φέρνοντας άγνωστα δεδομένα στην αγορά των επίπλων. Την ίδια χρονιά οι μετοχές της εισήχθησαν στο Χρηματιστήριο Αθηνών, σε εποχή που η ελληνική κεφαλαιαγορά βρισκόταν σε περίοδο άνθησης και διαρκώς ανοδικής διαδρομής.
Η επέκταση στα Εμιράτα
Η φήμη της εταιρείας δεν περιορίστηκε στα ελληνικά σύνορα, καθότι ο σημερινός της επικεφαλής, Δημήτρης Βαράγκης, άρχισε να κάνει κινήσεις και ανοίγματα προς τα Εμιράτα, βλέποντας την ευρύτατη συρρίκνωση της ελληνικής αγοράς επίπλων και την επικράτηση των πολυεθνικών αλυσίδων που άρχισαν να διαθέτουν έπιπλα σε χαμηλές τιμές, γεγονός που ενισχύθηκε και από την δεκαετή οικονομική κρίση στη χώρα μας. Το 2011 δημιούργησε θυγατρικές στα Εμιράτα και το 2012 στο Κατάρ, αναλαμβάνοντας έργα διαμόρφωσης εσωτερικών χώρων σε γραφεία εταιρειών της ευρύτερης περιοχής της Αραβικής Χερσονήσου.
Μερικά από τα έργα με τα οποία επιφορτίστηκε στα Εμιράτα ήταν η διαμόρφωση του Anti Doping Lab στο Κατάρ, όπου θα γίνονται οι έλεγχοι anti-doping στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του Κατάρ το 2022. Άλλο έργο ήταν η μελέτη και κατασκευή της εσωτερικής διαρρύθμισης σε κτίριο της υπηρεσίας ελέγχου δαπανών του κράτους των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στο Άμπου Ντάμπι.
Ανάμεσα στα έργα της στην Ελλάδα είναι τα γραφεία της Cosmote στο πάρκο Καρελά στην Παιανία, τα γραφεία διοίκησης στην Εθνική Τράπεζα, τα γραφεία του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg στην Αθήνα, η κατασκευή του εσωτερικού των καταστημάτων της Intralot σε Ιταλία και Ισπανία, τα γραφεία της Air France και της Nike στην Αθήνα και αρκετά ακόμη.
Η Βαράγκης κατάφερε να διέλθει της δεκαετούς οικονομικής κρίσης παραμένοντας απρόσκοπτα εν λειτουργία, τη στιγμή που και άλλες ιστορικές επιχειρήσεις όπως η Sato της οικογένειας Θεοδωρίδη, αντιμετώπισαν επίσης σοβαρά προβλήματα, ενώ χαρακτηριστικό παράδειγμα της γενικότερης πορείας του τομέα επίπλου ήταν η πτώχευση της Neoset, η οποία το 2007 είχε τζίρο 82 εκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ελλάδα έκλεισαν περίπου το 30% των επιχειρήσεων επίπλου, ενώ η εγχώρια παραγωγή μειώθηκε κατά 69%, σύμφωνα με σχετικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Διαβάστε ακόμα: Θα καταφέρει και η Μπουτάρης Οινοποιητική να επιβεβαιώσει τη βιωσιμότητά της;
Αυτήν τη στιγμή επίκειται η λειτουργία της Βαράγκης υπό το νέο εταιρικό σχήμα που δημιούργησε ο στρατηγικός επενδυτής Μάριος Κυριάκου. Ο Δημήτρης Βαράγκης θα βρίσκεται και αυτός στο νέο εγχείρημα, όχι πλέον με την ιδιότητα του μετόχου, αλλά ως ιθύνων νους και βασικός επικεφαλής σχεδιασμού των προϊόντων που κατασκευάζει η εταιρεία.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι από τα 21 εκατ. ευρώ που χρωστάει αυτή τη στιγμή η επιχείρηση, τα 11,59 εκατ. ευρώ αντιστοιχούν σε οφειλές προς τις τράπεζες και θα απομειωθούν κατά 70%, τα 6,02 εκατ. ευρώ σε προμηθευτές της, καθώς και από 1,42 εκατ. ευρώ στη Vericon του Μ. Κυριάκου – ποσό που λειτούργησε ως ενδιάμεση χρηματοδότηση μέχρι την έγκριση του σχεδίου εξυγίανσης – καθώς και ακόμα 1,2 εκατ. ευρώ προς ασφαλιστικά ταμεία.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
