Στην εργασιακή καθημερινότητα, που καταλαμβάνει τόσο μεγάλο μέρος της συνολικής μας ζωής, η θετική ενίσχυση και η ενθάρρυνση του εργοδότη προς τον εργαζόμενο δε θεωρούνται και τόσο αυτονόητα.
Κι όμως, ειδικοί επισημαίνουν ότι θα έπρεπε: δεδομένου του χρόνου που περνά κανείς κατά τη διάρκεια της ζωής του στη δουλειά, η επαγγελματική ενασχόληση είναι κάτι περισσότερο από λογικό να πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια επένδυση προσωπικού χρόνου, ταλέντου και κόπου, και κατ’ επέκταση, ο χώρος εργασίας να πρέπει να είναι ένα ευχάριστο περιβάλλον, που προσφέρει ευκαιρίες για ανάπτυξη, προσωπική βελτίωση, εξέλιξη. Κάθε εργαζόμενος θα έπρεπε να νιώθει ότι εκτιμούν τόσο τον ίδιο όσο και τη συνεισφορά του σε έναν οργανισμό. Πέρα από την προσωπική του ευημερία, αυτό λειτουργεί πάντα καθοριστικά στην αποδοτικότητά του, στην αφοσίωσή του στην εταιρεία, αλλά και στη δημιουργία ενός συνολικά καλού εργασιακού κλίματος.
Η συμβολή του εργοδότη ή του μάνατζερ είναι πρωταρχικής σημασίας σε αυτό. Ο έπαινος, η θετική ενίσχυση και η ενθάρρυνση είναι πολύ αποτελεσματικά στο να αναπτυχθούν πιο ουσιαστικές σχέσεις με τους υπαλλήλους και να ενισχυθεί η αποδοτικότητα. Οι ειδικοί αναφέρουν μερικά σημαντικά πρακτικά βήματα που μπορεί να κάνει ένας εργοδότης προς αυτήν την κατεύθυνση:
1. Να επαινεί τον εργαζόμενο για ένα επίτευγμά του ή μια επιτυχία του, και μάλιστα αμέσως μόλις αυτά πραγματοποιηθούν. Ποτέ δεν είναι αυτονόητο ότι κάποιος γνωρίζει ότι έχει κάνει καλά τη δουλειά του, ούτε ότι αντιλαμβάνεται πως αυτό αναγνωρίζεται και εκτιμάται. Ο έπαινος και η αναγνώριση των προσπαθειών ενισχύει την αυτοπεποίθηση και την αίσθηση αυτο-αποτελεσματικότητας, κάτι απαραίτητο για μια ικανοποιητική απόδοση. Εδώ είναι πολύ σημαντικό ο έπαινος να δίνεται εγκαίρως, αμέσως μετά το συγκεκριμένο επίτευγμα. Είναι σίγουρα πιο αποτελεσματικό να υπάρχει άμεση σύνδεση της επιτυχημένης ενέργειας με τη θετική ενίσχυση. Ακόμα, το ηθικό του εργαζομένου ενισχύει σημαντικά ο έπαινος να δίνεται και ακόμα και δημόσια, αρκεί να μην υπάρχει υποψία σύγκρισης με κάποιον άλλο στην ομάδα, γιατί τότε, η θετική ενίσχυση του ενός μπορεί να σημαίνει τον υποβιβασμό του άλλου και, επιπλέον, μπορεί να δημιουργηθούν αρνητικά συναισθήματα και πικρία στην εταιρεία.
Διαβάστε ακόμα: Η σημασία τού να δουλεύει κανείς επιδεικτικά
2. Να είναι συγκεκριμένος σχετικά με το τι ακριβώς επαινεί ή ενθαρρύνει και να εξηγεί τον λόγο για τον οποίο έχει σημασία η συμπεριφορά ή το επίτευγμα που ενισχύεται θετικά. Αυτό σημαίνει ότι όλοι αντιλαμβάνονται ποιοι είναι οι αντικειμενικοί στόχοι ενός project ή ενός task, ότι υπάρχει καλή επικοινωνία μεταξύ των μελών μια ομάδας, ότι όλοι καταλαβαίνουν τα ίδια πράγματα, τι είναι σημαντικό και τι όχι.
3. Να δίνει στον εργαζόμενο την ευκαιρία να διατυπώσει την άποψή του για ένα θέμα και να εκφραστεί. Εκτός του ότι ένας ταλαντούχος συνεργάτης μπορεί να έχει κάτι σημαντικό να συνεισφέρει, το να γνωρίζει ότι μπορεί να πει τη γνώμη του, η οποία θα ακουστεί και θα εκτιμηθεί, τον κάνει να νιώθει ότι τον εκτιμούν συνολικά ως προσωπικότητα, και πέρα από όσα πρακτικά προσφέρει μέσα από συγκεκριμένα tasks. Πώς μπορεί να αποδώσει και να είναι ευχαριστημένος ένας άνθρωπος, αν στον χώρο στον οποίο περνάει πάνω από το ένα τρίτο του προσωπικού του χρόνου αισθάνεται ότι δεν τον εκτιμούν;
4. Να τον ενθαρρύνει να επαναλάβει αυτό που κάνει επιτυχημένα. Αυτό σημαίνει ότι η έμφαση κατά λεκτική επικοινωνία δίνεται στις επιτυχίες, στα θετικά αποτελέσματα, και όχι στη διαρκή διόρθωση και την επίμονη καθοδήγηση ή παρέμβαση, με τρόπο που να υπογραμμίζει τυχόν αποτυχίες. Δεν είναι όλα πάντα ρόδινα, βέβαια, αλλά έτσι ο εργαζόμενος μπορεί ξεκάθαρα να αναγνωρίσει τι είναι θετικό και τι όχι – και όχι μόνο να του υπενθυμίζουν το αρνητικό· αυτό σημαίνει ότι μπορεί επίσης να αναγνωρίσει ποιος είναι ο σωστός δρόμος για να εξελιχθεί επαγγελματικά, για να βελτιωθεί και να αναλάβει περισσότερο την ευθύνη της απόδοσής του. Αποκτά, εν ολίγοις, κίνητρο.
5. Να δείχνει εμπιστοσύνη ότι ο εργαζόμενος θα γίνεται διαρκώς καλύτερος. Η ενθάρρυνση και η ενίσχυση των θετικών πρέπει να αποτελεί και μια εκδήλωση εμπιστοσύνης, την έμπρακτη απόδειξη ότι ο μάνατζερ πιστεύει στην εξέλιξη και το μέλλον του υπαλλήλου. Για να το αποδείξει αυτό, ένας μάνατζερ πρέπει να καθοδηγεί στην πράξη, να λειτουργεί λίγο ως μέντορας, να δείχνει ότι δε φοβάται να αναθέσει εργασίες που απαιτούν μεγαλύτερη προσπάθεια ή είναι πιο πολύπολοκες ή δύσκολες, να δώσει περισσότερες ευθύνες. Όταν έχει αναπτυχθεί μια καλή σχέση μέσα από αυτήν την ενθάρρυνση, εξάλλου, και ο ίδιος ο εργαζόμενος είναι έτοιμος να αναλάβει περισότερες ευθύνες και να αντεπεξέλθει όπως πρέπει.
Υιοθετώντας μια τέτοια θετική προσέγγιση στην αξιολόγηση της δουλειάς, της συνεργασίας, των εργαζομένων ως ανθρώπων, μπορεί ενας εργοδότης να δει την ομάδα του να αναπτύσσεται, να αφοσιώνεται, να αποδίδει, να συνεισφέρει και να συνεργάζεται εντυπωσιακά.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
