Παρά την παγκόσμια έλλειψη ημιαγωγών, η οποία έχει γίνει η κινητήριος δύναμη για τους κατασκευαστές chips, η Intel κερδίζει λιγότερα χρήματα συγκριτικά με πριν από ένα χρόνο. Τα κέρδη του τεχνολογικού γίγαντα είναι μειωμένα κατά 21% σε ετήσια βάση, αγγίζοντας τα 4,6 δισεκατομμύρια δολάρια.
Συγκεκριμένα, η Intel ήταν ο μεγαλύτερος κατασκευαστής ημιαγωγών στον κόσμο μέχρι το 2021, όταν εκθρονίστηκε από τη Samsung. Αν και η κύρια δραστηριότητα της Samsung είναι τα τσιπ μνήμης, τα οποία είναι ένα εντελώς διαφορετικό τμήμα της αγοράς από το τμήμα των μικροεπεξεργαστών της Intel, η μείωση των εσόδων αποτελεί σημάδι της παρακμής της. Μάλιστα, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Ανάπτυξης και Διαχείρισης (IMD), η Intel βρίσκεται πλέον 16η στον τομέα της τεχνολογίας.
Η καθοδική πορεία της Intel τον τελευταίο χρόνο οφείλεται σε δύο θεμελιώδη ζητήματα. Πρώτον έμεινε πίσω από την AMD στον τομέα του σχεδιασμού τσιπ και δεύτερον την ξεπέρασε η Taiwan Semiconductor (TSMC) στο κομμάτι της κατασκευής. Αναμφίβολα οι τεχνολογικές δυνατότητες των επεξεργαστών των κέντρων δεδομένων της Intel δεν έχουν βελτιωθεί τα τελευταία πέντε χρόνια. Πώς συνέβη όμως αυτό σε μια εταιρεία που για πολλά χρόνια βρίσκονταν πρώτη στην αρένα του ανταγωνισμού; Και ποιες είναι οι πιθανότητες ανάκαμψης;
Διαβάστε επίσης: Η Samsung αναμένει αύξηση κερδών 52% εν μέσω της κρίσης των ημιαγωγών
Το εσωτερικό μοντέλο της Intel
Η Intel ήταν ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς των μικροεπεξεργαστών. Μπορεί μεν οι εταιρείες να κατασκεύαζαν τους δικούς τους υπολογιστές, η ποιότητά τους όμως εξαρτούνταν από το εάν διέθεταν επεξεργαστή Intel – όλοι γνωρίζουν το “Intel Inside”. Όλο αυτό το κατάφερε, διότι η εταιρεία επένδυσε σε τομείς έρευνας και ανάπτυξης, προσελκύοντας τους καλύτερους επιστήμονες του χώρου. Το πιο σημαντικό απ’ όλα, είναι ότι κατάφερε να διατηρήσει τον πλήρη έλεγχο τόσο του σχεδιασμού όσο και της κατασκευής του εκάστοτε προϊόντος.
Οι ομάδες τεχνικών της Intel, σε όλα τα επίπεδα της παραγωγής, ήταν πάντα in house – τα πάντα φτιάχνονταν εκεί. Αντίθετα, οι ανταγωνιστές των ΗΠΑ, όπως η Qualcomm, η Nvidia και η AMD, είτε έχασαν την παραγωγική τους ικανότητα είτε δεν την είχαν θέσει ποτέ ως προτεραιότητα, και πολλά κομμάτια της παραγωγής τους τα ανέθεταν σε εξωτερικούς συνεργάτες και τρίτους προμηθευτές όπως είναι η TSMC. Είναι λογικό η ανάθεση της παραγωγής σε εξωτερικούς παρόχους, να δυσκολεύει τον προγραμματισμό και τον συντονισμό μεταξύ των ομάδων.
Όταν η χρήση των κινητών τηλεφώνων απογειώθηκε, ειδικά τα τελευταία χρόνια, το chipset που χρησιμοποιούνταν στο λειτουργικό τους, δεν απαιτούσε τόση υπολογιστική ισχύ όσο το chipset των φορητών και των επιτραπέζιων υπολογιστών. Αυτό συμβαίνει διότι προτεραιότητα των εταιρειών κατασκευής κινητών είναι η εξοικονόμηση ενέργειας, επεκτείνοντας τη διάρκεια ζωής της μπαταρίας με μία μόλις φόρτιση. Καθώς η Intel ασχολούνταν με την πώληση τσιπ κορυφαίας ποιότητας και τεχνολογίας, άφησε τους ανταγωνιστές της να προμηθεύουν chipset τους κατασκευαστές, καλύπτοντας τη νέα ανάγκη της αγοράς. Ως αποτέλεσμα, η Intel “εγκλωβίστηκε” στο να πουλά όλο και πιο ακριβούς και ενεργοβόρους επεξεργαστές CPU για υπολογιστές, χάνοντας το μερίδιό της από την πώληση chipset για κινητά.
Η βιβλιοθήκη πνευματικής ιδιοκτησίας στο Ταϊβάν
Παράλληλα η Qualcomm και η Apple αύξησαν τις παραγγελίες τους στην TSMC, καθώς προμηθεύονταν επεξεργαστές για συσκευές Android και iPhone. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ταϊβανέζος προμηθευτής δημιούργησε μία τρομερή βιβλιοθήκη πνευματικής ιδιοκτησίας (IP) στο διαδίκτυο, η οποία περιέχει τόσο τη δική της IP, όσο και των υπόλοιπων προμηθευτών. Μάλιστα η TSMC φημίζεται για τη διαφάνειά της ως εταιρεία, με αποτέλεσμα οι πελάτες της να έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν ό,τι βρίσκεται διαθέσιμο στις παροχές της εταιρείας και να τις προσαρμόσουν στο σχεδιασμό του εκάστοτε προϊόντος.
Η βιβλιοθήκη της TSMC έγινε σταδιακά η μεγαλύτερη του κλάδου. Ο άψογος συντονισμός και προγραμματισμός των εργασιών, κατάφερε να εξελίξει την εταιρεία, εξουδετερώνοντας σιγά σιγά την Intel.
Η TSMC δεν χρειάζεται να επωμιστεί το ρίσκο της κυκλοφορίας ενός νέου προϊόντος. Απλώς αρκεί να υπερτερεί στο κομμάτι της κατασκευής, καθώς εάν κάποιο προϊόν της Qualcomm αποτύχει, ένα αντίστοιχο της AMD, λόγου χάρη, μπορεί να απογειωθεί, και η TSMC απλώς έχει την ετοιμότητα να μετατοπίσει την παραγωγή της από τον ένα πελάτη στον άλλο. Αυτή η ευελιξία της TSMC βοηθά και τους κατασκευαστές που αγοράζουν μικροεπεξεργαστές από αυτήν να είναι πιο τολμηροί και να εξελίσσονται, αφού δεν έχουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα διακοπής και επανασχεδιασμού παραγωγής ενός chip, αν κάτι δεν πάει καλά. Έτσι εξελίχθηκε, για παράδειγμα, η Nvidia πέρα από την ανάπτυξη επεξεργαστών γραφικών, στο σχεδιασμό chipset για εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης. Αντίστοιχα και η AMD, κατασκευάζει μερικούς από τους πιο ισχυρούς επεξεργαστές, παρόλο που το 2014 βρέθηκε ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία.
Η Intel μάλλον θα πρέπει να σταματήσει να ενεργεί τόσο συντηρητικά, παρέχοντας αποκλειστικά και μόνο τσιπ σε υπολογιστές, διακομιστές και κέντρα δεδομένων, σημειώνουν άνθρωποι του χώρου. Ήρθε η ώρα να καινοτομήσει και πρέπει να το κάνει γρήγορα. Αν μεταμορφώσει την κουλτούρα της και αλλάξει προσανατολισμό, μπορεί να ξαναγίνει πρωταγωνίστρια.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
