Οι επιχειρήσεις αγωνίζονται να αναπτύξουν νέες τεχνολογίες και πειραματικά μοντέλα εφοδιαστικής αλυσίδας, ώστε να αυξήσουν τον όγκο των δεμάτων, να επιταχύνουν τις παραδόσεις και κατ’ επέκταση, να ικανοποιήσουν τους πελάτες. Ωστόσο, η πρόκληση της παράδοσης του τελευταίου μιλίου εξακολουθεί να αποτελεί ένα πρόβλημα για τις εταιρείες.
Στην ορολογία του εφοδιαστικού κύκλου, ως «τελευταίο μίλι» (last mile) ορίζεται ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας, δηλαδή η παράδοση από το κατώτατο σημείο τήρησης αποθέματος στον τελικό καταναλωτή. Οι περισσότερες εκτιμήσεις και μελέτες αναδεικνύουν τον εν λόγω κρίκο ως έναν από τους πλέον κοστοβόρους που ενδεχομένως αφορά το 30%-40% του μεταφορικού κόστους εξυπηρέτησης. Έτσι, η διαχείρισή του είναι ιδιαίτερα σημαντική, δεδομένου ότι πρόκειται για τον κινητήριο μοχλό τόσο του ηλεκτρονικού εμπορίου όσο και των omni-channel εφοδιαστικών αλυσίδων του λιανικού εμπορίου.
H κατάσταση στην Ελλάδα
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 το τελευταίο μίλι δέχθηκε τεράστια πίεση από τη στροφή του εμπορίου προς ηλεκτρονικά κανάλια. Ενδεικτικά, στην Ελλάδα το τρίμηνο Μαρτίου – Μαΐου η αύξηση της δραστηριότητας των εταιρειών ταχυμεταφορών ανήλθε στο 75%, φτάνοντας τα επίπεδα των σούπερ μάρκετ και φαρμακείων, τα οποία παρουσίασαν αύξηση 60% και 70% αντίστοιχα.
Αυτός ο αυξημένος όγκος είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση μέσου χρόνου παράδοσης κατά 10 ημέρες στην Αττική, τη δρομολόγηση σπαστών παραγγελιών και την άνοδο του κόστους εξυπηρέτησης λόγω της επιλογής ύστατων λύσεων διανομής, π.χ. χρήση φορτηγών μεταφοράς με χαμηλή πληρότητα, αξιοποίηση ταξί κ.λπ.
Διαβάστε επίσης: Έρευνα | Ο παγκόσμιος όγκος δεμάτων ξεπέρασε τα 130 δισεκατομμύρια το 2020
Καθώς οι καταναλωτές στρέφονται ολοένα και περισσότερο στο ηλεκτρονικό εμπόριο, παρόλο που πλέον οι περιορισμοί της πανδημίας είναι λιγότεροι, για όλες τις ανάγκες των αγορών τους, η ταχεία εκτέλεση και διανομή δεν είναι ένα προαιρετικό θετικό στοιχεία, είναι η προσδοκία των καταναλωτών για κάθε διαδικτυακή αγοραστική εμπειρία. Αν, μάλιστα, οι εταιρείες εφοδιαστικής και οι συνεργάτες τους στο λιανικό εμπόριο θέλουν να αποκρούσουν την απειλή των ισχυρών retailers όπως του Amazon, αυτό πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα.
Το πρόβλημα του τελευταίου μιλίου
Το βασικό πρόβλημα του τελευταίου μιλίου είναι η αναποτελεσματικότητα, η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι το τελευταίο σκέλος της αποστολής περιλαμβάνει συνήθως πολλαπλές επιμέρους στάσεις πριν φτάσει στον πελάτη. Σε ημιαστικές περιοχές, τα σημεία παράδοσης κατά μήκος μιας συγκεκριμένης διαδρομής μπορεί να απέχουν μεταξύ τους αρκετά χιλιόμετρα, με μόνο ένα ή δύο πακέτα να παραδίδονται σε καθένα από αυτά. Στις πόλεις, οι προοπτικές δεν είναι πολύ καλύτερες, καθώς ό,τι κερδίζουν σε εγγύτητα στάσεων οι αστικές περιοχές, γρήγορα αναιρείται από τις σχεδόν συνεχείς καθυστερήσεις λόγω κυκλοφοριακής συμφόρησης.
Το κόστος και οι ανεπάρκειες του τελευταίου μιλίου έχουν επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο από τη συνεχή αύξηση του ηλεκτρονικού εμπορίου στις λιανικές πωλήσεις, η οποία έχει αυξήσει δραματικά τον αριθμό των δεμάτων που παραδίδονται κάθε μέρα, καθώς και τις προσδοκίες των πελατών που περιλαμβάνουν όχι μόνο γρήγορη, αλλά και δωρεάν παράδοση.
Ως ποσοστό του συνολικού κόστους αποστολής, το κόστος παράδοσης του τελευταίου μιλίου συνολικά αποτελεί το 53% και με την επιλογή “δωρεάν αποστολή” που δίνουν όλο και περισσότερες εταιρείες, οι πελάτες είναι λιγότερο πρόθυμοι να πληρώσουν το κόστος παράδοσης, αναγκάζοντας τους λιανοπωλητές να επωμιστούν το κόστος.
Λύσεις για τη βελτίωση των logistics του τελευταίου μιλίου
Η gig economy χρησιμοποιεί ψηφιακές πλατφόρμες για να συνδέσει ελεύθερους επαγγελματίες με πελάτες για την παροχή βραχυπρόθεσμων υπηρεσιών και, με την άνοδό της, πολλοί καταναλωτές είναι ήδη εξοικειωμένοι με την έννοια του crowdsourcing τοπικών υπηρεσιών μέσω ψηφιακών πλατφορμών όπως η Uber, η Airbnb και η Postmates.
Το crowdsourcing με βάση την τοποθεσία επιτρέπει στους καταναλωτές να ανοίξουν μια εφαρμογή κινητού και να αποκτήσουν πρόσβαση και πλήθος υπηρεσιών με ευκολία και άνεση, από το να κλείσουν ένα μέρος για να μείνουν, να παραγγείλουν καφέ στο γραφείο μέχρι και το να προσλάβουν έναν τεχνίτη για να τοποθετήσει μια τηλεόραση.
Το μοντέλο crowdsourcing είναι διαδεδομένο στις μεταφορές, τη φιλοξενία και την παράδοση τροφίμων εδώ και αρκετό καιρό, και οι λιανοπωλητές εξετάζουν το χαμηλό κόστος εκκίνησης, τις ελαφριές λειτουργίες και τη βελτιωμένη εμπειρία του πελάτη για να διευκολύνουν τα προβλήματα παράδοσης του τελευταίου μιλίου.
Με την τεχνολογία crowdsource, οι λιανοπωλητές, οι συνεργάτες logistics και οι καταναλωτές μπορούν να συνδεθούν απευθείας με τοπικούς, μη επαγγελματίες ταχυμεταφορείς που χρησιμοποιούν τα δικά τους μεταφορικά μέσα για να κάνουν παραδόσεις.
Οι εταιρείες μπορούν να παραδίδουν τις ηλεκτρονικές παραγγελίες τους στους πελάτες ταχύτερα και οι πελάτες μπορούν να παραλαμβάνουν τα προϊόντα τους όταν και όπου τα θέλουν.
Η δυνατότητα να πραγματοποιούν προγραμματισμένες παραδόσεις διασφαλίζει επίσης ότι οι πελάτες βρίσκονται στο σπίτι τη στιγμή της παράδοσης, εξαλείφοντας την ανάγκη για δεύτερη (ή τρίτη) προσπάθεια.
Μάλιστα, με τη συνεχή ενσωμάτωση και ενίσχυση της αυτοματοποίησης σε όλους τους κλάδους, είναι πιθανό να υπάρχουν ρομπότ παράδοσης, drones και αυτοκινούμενα οχήματα να κάνουν πολλές από αυτές τις παραδόσεις σύντομα.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
