Έπειτα από τις δεκαετίες της διαβόητης πολιτικής «του ενός παιδιού», η οποία εφαρμοζόταν στην Κίνα, και η οποία υποχρέωνε τις γυναίκες σε εκτρώσεις και στειρώσεις, το Πολιτικό Γραφείο της κινεζικής κυβέρνησης προχώρησε το 2016 σε χαλάρωση των μέτρων. Σήμερα, καθώς ο πληθυσμός γερνάει, ουσιαστικά οι αρχές σχεδόν «παρακαλούν» για περισσότερες γεννήσεις – αλλά μάταια.
Το 2020, δώδεκα εκατομμύρια παιδιά γεννήθηκαν στην Κίνα, αισθητά λιγότερα από τα 14,7 εκατομμύρια του 2019. Αυτή η κατά 18% πτώση σηματοδότησε ένα χαμηλό των τελευταίων 50 ετών, που αντιστοιχεί σε 8,5 γεννήσεις ανά 1000 πολίτες. Αυτή είναι και η πρώτη φορά που ο δείκτης αυτός πέφτει σε μονοψήφιο αριθμό.
Η πτώση θεωρείται μάλιστα τόσο καθοριστική, που ειδικοί εκτιμούν ότι οι μετρήσεις του 2022 θα σημάνουν την έναρξη της συρρίκνωσης του κινεζικού πληθυσμού. Και είναι γεγονός: σήμερα, οι Κινέζοι δεν προχωρούν ούτε καν στο πρώτο παιδί, παρόλο που η κυβέρνηση προσπαθεί να τους δώσει κίνητρα – καταφανώς αναποτελεσματικά. Οι μεγαλύτερες άδειες μητρότητας, οι φοροαπαλλαγές, οι ευκολιες στα δάνεια, η δημιουργία εγκαταστάσεων για τη φύλαξη παιδιών, δε φαίνεται να δουλεύουν.
Μάλιστα, ποικίλα κίνητρα πορσπαθούν να δώσουν και οι επιχειρήσεις, κυρίως για να συμμορφωθούν στις απαιτήσεις τις κυβέρνησης. Έτσι, υπάρχουν εταιρείες που προσφέρουν πληρωμένη άδεια μητρότητας ενός έτους, για παράδειγμα, ή μπόνους για τα ζευγάρια που αποφασίζουν να διευρύνουν την οικογένειά τους με δεύτερο ή τρίτο παιδί – αν και ο ειδικοί δεν είναι και τόσο βέβαιοι ότι η τάση αυτή στις μεγάλες επιχειρήσεις θα διατηρηθεί για καιρό, ειδικά δεδομένου ότι οι οδηγίες της κυβέρνησης είναι ως επί το πλείστον ασαφείς, αφήνοντας τους εργοδότες να δημιουργούν και να συντάσσουν λίγο πολύ τους δικούς τους κανόνες.
Διαβάστε ακόμα: 3 νέες κατηγορίες πολυτελούς ανάπτυξης στην Κίνα
Βέβαια, υπάρχουν ειδικοί που πιστεύουν ότι, παρόλη τη γρήγορη γήρανση του πληθυσμού και την έλλειψη σε νεότερο εργατικό δυναμικό που να κινεί την οικονομία και την κατανάλωση, οι δείκτες της οικονομίας δε θα επηρεαστούν σημαντικά.
Την εκτίμησή τους αυτή βασίζουν σε στοιχεία που δείχνουν ότι το νέο εργατικό δυναμικό, οι – έστω λιγότεροι – νέοι που τώρα θα μπουν στην αγορά εργασίας, αποτελούν ένα υψηλότερο ανθρώπινο κεφάλαιο, με καλύτερη εκπαίδευση, και συνεπώς θα είναι αναλογικά πολυτιμότεροι για την οικονομία. Έτσι, η αυξημένη παραγωγικότητά τους, υποστηρίζουν, θα εξισορροπήσει το γεγονός ότι είναι λιγότεροι, και η κατανάλωση θα κρατηθεί περίπου στα ίδια επίπεδα, διατηρώντας και το ΑΕΠ επίσης σταθερό.
Βέβαια, τα ακριβή στοιχεία είναι αβέβαια όσον αφορά την Κίνα, ενώ και οι μετρήσεις ή οι δημοσκοπήσεις και οι έρευνες σχετικά με τους λόγους για τους οποίους οι Κινέζοι πολίτες διστάζουν ή αρνούνται να κάνουν παιδιά, είναι πρακτικά αδύνατο να ειναι ακριβή. Πάντως, πρόσφατα ένας επιφανής Κινέζος οικονομολόγος έκανε μια μίνι δημοσκόπηση μεσω social media, ρωτώντας τους followers του τους λόγους που τους αποτρέπουν, και οι κορυφαίες απαντήσεις αφορούσαν το κόστος διαβίωσης – τη στέγαση, την εκπαίδευση, τη φροντίδα των παιδίων – και έπειτα τον υποβιβασμό της ποιότητας ζωής και της ανεξαρτησίας των γονιών.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
