Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν ακόμα ταινίες σε DVD ή Blu-ray; Και όμως υπάρχουν, ακόμα και τώρα, που μπορεί κανείς να δει σχεδόν τα πάντα μέσα από μια συνδρομητική υπηρεσία streaming.
Ωστόσο, μην περιμένετε να ακούσετε νούμερα και στοιχεία που θα δικαιολογούσαν τίτλους ανάλογους με εκείνους που βλέπουμε σχετικά με το comeback του βινυλίου και την επιστροφή της κασέτας των ‘80s. Γιατί η αλήθεια είναι ότι η πτώση στην προτίμηση και τη χρήση των DVDs είναι πολύ μεγάλη εδώ και αρκετά χρόνια, τόση που ακόμα και στο eBay είναι δύσκολο να πουλήσει κανείς τη συλλογή του για ποσό που να μη θεωρείται, ουσιαστικά, εξευτελιστικό.
Οι συναλλαγές που αφορούν φυσικά βίντεο έχουν πέσει παγκοσμίως από τα 6,1 δισεκατομμύρα δολάρια, που ήταν το 2011, στα 1,2 δισεκατομμύρια το 2021, ενώ φέτος αναμένεται να πουληθούν DVDs συνολικής αξίας 300 εκατομμυρίων, τη στιγμή που μέχρι το 2009 το ποσό αυτό άγγιζε κατά μέσο όρο τα δύο δισεκατομμύρια τον χρόνο. Αντίστροφη πορεία έχουν οι συνδρομές σε υπηρεσίες streaming όπως το Netflix, το οποίο είναι βέβαια ενδιαφέρον να θυμήσουμε ότι ξεκίνησε ως πλατφόρμα ενοικίασης DVD –μια υπηρεσία που ακόμα προσφέρει στις ΗΠΑ, αν και με έσοδα που αποτελούν ελάχιστο κλάσμα των συνολικών του κερδών.
Η ουσία είναι ότι στη βιομηχανία του home entertainment, η αγορά των DVDs αποτελεί μόλις το 7% διεθνώς, ενώ εκείνη του ψηφιακού βίντεο καλύπτει το 70%. Παρόλ’ αυτά, και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, μέσα στην πανδημία, η πτώση αυτή του ενδιαφέροντος για τα DVDs έχει αρχίσει να επιβραδύνεται, και μάλιστα οι αγοραστές ενδιαφέρονται κατά βάση για καινούριες ταινίες, με το ενδιαφέρον για συλλεκτικές εκδόσεις να ακολουθεί.
Υπάρχει λοιπόν μια κάποια κινητικότητα χάρη σε κάποιους καταναλωτές, λένε εκπρόσωποι του χώρου, που φέρνουν ως παράδειγμα και το ότι από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο του 2021, περίπου πέντε εκατομμύρια Αμερικανοί αγόρασαν το πρώτο τους DVD. Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι και τα δημογραφικά αυτών των «κάποιων». Γιατί δεν πρόκειται για τους άνω των 60 ετών που τα προτιμούν τόσο, όπως θα περίμενε κανείς από το γεγονός ότι αυτή ήταν η γενιά που έζησε αυτό το μέσο στην ακμή του, συνεπώς ενός είδους νοσταλγία θα ήταν αναμενόμενη. Είναι άνθρωποι ηλικιών μεταξύ 25 και 39 ετών που είναι πιο πιθανό να παρακολουθήσουν μια ταινία από DVD, και μάλιστα πολύ συχνά είναι και συλλέκτες, που αγοράζουν συνειδητά συγκεκριμένα DVDs δημιουργώντας συλλογές.
Και αν κάθε αγορά μπορεί να έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες, που επηρεάζουν τη δημοφιλία ή μη αυτού του μέσου, υπάρχει κάτι κοινό στους λάτρεις του: Αντιμετωπίζουν τα DVDs ως ένα από τα στοιχεία που καθορίζουν την ταυτότητά τους. Οι συλλογές τους θεωρούν ότι αντικατροπτρίζουν την προσωπικότητά τους με τον ίδιο τρόπο που θα το έκαναν τα βιβλία της βιβλιοθήκης τους. Υπάρχει κατ’ αρχάς ένα πάθος για τα φυσικά μέσα, που συνδυαζεται με την αίσθηση ότι κάθε DVD που αποκτούν αποτελεί μια καλά μελετημένη επιλογή, υπάρχει κάποιος λόγος που βρίσκεται στο ράφι τους, σε αντίθεση με τις επιλογές που τους παρουσιάζει το Netflix και οι αλγόριθμοι των ψηφιακών μέσων.
Επιπλέον, πολλοί αναφέρονται στον φόβο ότι, αν και πλέον στις συνδρομητικές πλατφόρμες μπορεί να βρει κανείς σχεδόν τα πάντα, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να μην έχουν διαθέσιμη εκείνη τη μία συγκεκριμένη ταινία που πραγματικά θέλουν να δουν, ή να ακυρωθεί χωρίς προειδοποίηση κάποια προβολή. Ακόμα και όσοι παραδέχονται ότι τις πιο πολλές φορές απλώς θα δουν κάτι από μια υπηρεσία streaming, ότι ίσως δεν έχει και τόση σημασία ένα ακόμα DVD σε πλαστική συσκευασία, τη στιγμή που υπάρχουν τόσα ψηφιακά μέσα διαθέσιμα, σημειώνουν ότι αυτός ο «ψηφιακός» τρόπος δεν κρύβει μέσα του τη χαρά του DVD, την προοπτική μιας συγκέντρωσης με φίλους για να δουν τη νέα συλλεκτική έκδοση ταινιών που μόλις παρέλαβαν.
Ακόμα, κάποιοι προσθέτουν ότι τα DVDs και τα Blu-rays εξακολουθούν να προσφέρουν καλύτερη ποιότητα ήχου και εικόνας , που είναι απλά βολικό. Επίσης, τα DVDs παραμένουν μια πρακτική λύση στα ταξίδια, που συχνά κανείς παλεύει με κακό ίντερνετ, ή σε απομακρυσμένα μέρη όπου επίσης συχνά υπάρχει ανάλογο πρόβλημα συνδεσιμότητας.
Παρόλ’ αυτά, παρά τις εξηγήσεις, και πάλι, προς το παρόν τα νούμερα δε δικαιολογούν πλήρως αυτήν την εμμονή των εταιρειών να συνεχίσουν να παράγουν νέα δισκάκια, καθώς βρισκόμαστε ακόμα μακριά από τη μεγάλη αλλαγή που θα χρειαζόταν για να μεταστραφεί η τάση του κοινού που προτιμά το streaming και να υπάρξει μια μαζική στροφή στα DVDs, όπως συνέβη με τα βινύλια.
Άνθρωποι του χώρου εκτιμούν, πάντως, ότι κάποια στιγμή αυτό θα γίνει, καθώς ακόμα δεν έχει αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο των προϊόντων πολιτισμού η γενιά που τώρα τα ανακαλύπτει. Για αυτούς είναι ακόμα σαν ένα νέο μέσο. Όταν αρχίσουν να το βλέπουν και αυτοί με νοσταλγία, ίσως και όταν οι περισσότερες συλλογές θα έχουν πεταχτεί, τότε ίδως δούμε μια εντυπωσιακή αναγέννηση του μέσου.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
