Το περασμένο καλοκαίρι, όταν οι κλινικές άρχισαν να ανοίγουν ξανά σε σχεδόν όλες τις δυτικές χώρες, οι δερματολόγοι παρατήρησαν μια ανησυχητική τάση – μια έξαρση των αιτήσεων για ραντεβού για θέματα που σχετίζονται με την εμφάνιση. Επαγγελματίες από τον τομέα της δερματολογίας αλλά και άλλους συναφείς τομείς, όπως η πλαστική χειρουργική, είχαν παρατηρήσει ένα παρόμοιο φαινόμενο. Και όταν ρώτησαν τους ασθενείς τι τους οδηγούσε στην απόφαση να αναζητήσουν θεραπεία, πολλοί από αυτούς ανέφεραν την τηλεδιάσκεψη. Η πανδημία τους είχε εισάγει σε έναν κόσμο κλήσεων Zoom και συναντήσεων Teams, και το να κοιτάζουν το πρόσωπό τους σε μια οθόνη όλη μέρα κάθε μέρα προκαλούσε πρόβλημα στην αυτοεικόνα τους.
Στην εποχή του Zoom, οι άνθρωποι ασχολήθηκαν υπερβολικά με το χαλαρό δέρμα γύρω από το λαιμό και τα σαγόνια τους, με το μέγεθος και το σχήμα της μύτης τους, με την ωχρότητα του δέρματός τους. Ήθελαν αισθητικές επεμβάσεις, από botox και fillers μέχρι lifting προσώπου και ρινοπλαστική. Πραγματοποιήθηκε έρευνα σε γιατρούς και χειρουργούς, εξετάζοντας το ερώτημα αν η τηλεδιάσκεψη κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν ένας πιθανός παράγοντας που συνέβαλε στη δυσμορφική διαταραχή του σώματος. Αυτή ονομάστηκε “δυσμορφία του Zoom”.
Τώρα, με την αύξηση των εμβολιασμών να φαίνεται ότι ωθεί την πανδημία σε υποχώρηση, νέα έρευνα από το Χάρβαρντ αποκάλυψε ότι η δυσμορφία Zoom δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Μια έρευνα σε περισσότερους από 7.000 ανθρώπους δείχνει ότι οι ψυχικές επιπτώσεις του κοροναϊού θα μείνουν μαζί μας για αρκετό καιρό.
Ακόμα και πριν από τον Covid, οι πλαστικοί χειρουργοί και οι δερματολόγοι έβλεπαν αύξηση των ασθενών που προσέρχονταν σε αυτούς με απαιτήσεις που ήταν μη ρεαλιστικές και αφύσικες. Ο όρος “δυσμορφία του Snapchat” επινοήθηκε το 2015 για να περιγράψει τον αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων που ήθελαν να μοιάζουν σαν να έχουν περάσει από φίλτρο αλλαγής προσώπου στην πραγματική ζωή, με μεγάλα μάτια και λαμπερό δέρμα.
Πριν από αυτό, ένας ασθενής μπορεί να εμφανιζόταν στο γραφείο ενός πλαστικού χειρουργού με φωτογραφίες μιας διασημότητας στην οποία ήθελε να μοιάσει, κομμένες από ένα περιοδικό. Ακόμη και πριν από την άνοδο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, οι ψυχολόγοι διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που κοιτάζονταν επίμονα στον καθρέφτη είχαν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Αλλά η δυσμορφία του Zoom είναι διαφορετική. Σε αντίθεση με το Snapchat, όπου οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι βλέπουν τον εαυτό τους μέσα από ένα φίλτρο, η τηλεδιάσκεψη παραμορφώνει την εμφάνισή μας με τρόπους που μπορεί να μην αντιλαμβανόμαστε καν.
Οι μπροστινές κάμερες παραμορφώνουν την εικόνα μας, σαν “καθρέφτης του Λούνα Παρκ” – κάνουν τη μύτη να φαίνεται μεγαλύτερη και τα μάτια να φαίνονται μικρότερα. Το φαινόμενο αυτό επιδεινώνεται από την απόσταση από τον φακό, ο οποίος βρίσκεται γενικά πιο κοντά μας από ό,τι θα στεκόταν ποτέ ένα άτομο σε μια συζήτηση στην πραγματική ζωή.
Έχουμε επίσης συνηθίσει να βλέπουμε το είδωλό μας όταν το πρόσωπό μας είναι χαλαρό – το συγκεντρωμένο συνοφρύωμα (ή η βαριεστημένη έκφραση) που έχουμε συνήθως σε μια συνάντηση στο Zoom έρχεται σε αντίθεση με την εικόνα του εαυτού μας που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στον καθρέφτη.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι αλλαγές στην αυτοαντίληψη και το άγχος ως αποτέλεσμα της συνεχούς τηλεδιάσκεψης μπορεί να οδηγήσουν σε περιττές αισθητικές επεμβάσεις, ειδικά σε νεαρούς ενήλικες που είχαν αυξημένη έκθεση σε διαδικτυακές πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένων των τηλεδιασκέψεων, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των φίλτρων καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας.
Ο όρος “Zoom dysmorphia” υιοθετήθηκε από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Στη νέα μελέτη παρακολούθησης που πρόκειται να δημοσιευτεί στο International Journal of Women’s Dermatology, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι το 71% των 7.000 ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα είχαν άγχος ή στρες για την επιστροφή σε δραστηριότητες με φυσική παρουσία και ότι σχεδόν το 64% είχε αναζητήσει υποστήριξη ψυχικής υγείας.
Τρεις στους δέκα δήλωσαν ότι σχεδίαζαν να επενδύσουν στην εμφάνισή τους ως στρατηγική αντιμετώπισης για να αντιμετωπίσουν την επιστροφή τους σε εκδηλώσεις με φυσική παρουσία – με τις ανησυχίες σχετικά με την αύξηση του βάρους, τον αποχρωματισμό του δέρματος, τις ρυτίδες και την ακμή να βρίσκονται ιδιαίτερα ψηλά στη λίστα – όλα πράγματα που μπορεί να έχουν επιδεινωθεί από τον χρόνο που δαπανήθηκε στο Zoom. Τα άτομα που ξόδεψαν περισσότερο χρόνο είχαν χειρότερη αυτοαντίληψη για την εμφάνισή τους. Όσοι περνούσαν περισσότερο χρόνο κοιτάζοντας τον “τεχνολογικό καθρέφτη” εξέφραζαν περισσότερο άγχος, και μεταξύ των 18 έως 24 ετών, αυτοί που χρησιμοποιούσαν φίλτρα ήταν εκείνοι που είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν προσφύγει σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ο “καθρέφτης” του Zoom διαστρέβλωνε τις εικόνες που αντανακλούνταν σε εμάς, και την ίδια στιγμή, αν και παγιδευμένοι μέσα, εξακολουθούσαμε να βομβαρδιζόμαστε με επεξεργασμένες εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στην τηλεόραση. Ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων είχε επιζήμιο αντίκτυπο στην αυτοαντίληψη, το άγχος και την ψυχική υγεία – και δεν πρόκειται να εξαφανιστεί.
Ο καλύτερος τρόπος για την καταπολέμηση της δυσμορφίας Zoom είναι η ευαισθητοποίηση. Υπήρξε ένας συντριπτικός αριθμός σχολίων από ανθρώπους που πίστευαν ότι ήταν οι μόνοι που ένιωθαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την εμφάνισή τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Όμως, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως δεν είμαστε μόνοι.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
