Ο συγχρονισμός των ολυμπιακών αγώνων δεν ήταν πάντα τόσο εξελιγμένος. Στις 10 Απριλίου 1896, περίπου 17 δρομείς αγωνίστηκαν στον πρώτο ολυμπιακό μαραθώνιο. Η διαδρομή είχε μήκος περίπου 40 χιλιόμετρα. Ανάμεσα στους αθλητές που εκπροσωπούσαν πέντε διαφορετικά έθνη, ήταν ένας Έλληνας, ο Σπυρίδων Λούης, που τελικά αναδείχθηκε νικητής, κερδίζοντας σε δύο ώρες, 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα.
Πώς γνωρίζουμε αυτό το εντυπωσιακό στατιστικό στοιχείο; Το ίδιο ακριβώς χρονόμετρο που έθεσε σε λειτουργία ο κριτής στον Μαραθώνα κατά την εκκίνηση του ιστορικού αυτού αγώνα παραδόθηκε στη συνέχεια μπροστά από τους δρομείς -με ποδήλατο, και μάλιστα για να καταγράψει τον σημαντικό χρόνο που ο Λούης διέσχισε τη γραμμή του τερματισμού στην Αθήνα μόλις τρεις ώρες αργότερα.
Τα πράγματα έχουν, όπως θα περίμενε κανείς, βελτιωθεί πολύ τα τελευταία 125 χρόνια. Η Omega, η οποία παρέχει τις επίσημες υπηρεσίες χρονομέτρησης στους Ολυμπιακούς Αγώνες από το 1932, έχει αναλάβει την ανάπτυξη πολλών από αυτές τις καινοτομίες. Ίσως η πιο αξιοσημείωτη ήταν η πρώτη φωτογραφική κάμερα με φωτοηλεκτρικό κύτταρο για τον τερματισμό, η “Magic Eye”, που παρουσιάστηκε το 1948 στο Λονδίνο και δημιουργήθηκε ως κοινή προσπάθεια μεταξύ της Omega και της βρετανικής εταιρείας καταγραφής τερματισμού αγώνων. Πριν από αυτό, βασιζόμασταν στο ανθρώπινο μάτι σε συνδυασμό με το πάτημα ενός χρονόμετρου που χρησιμοποιούνταν για να καθοριστεί ποιος αθλητής είχε περάσει πρώτος τη γραμμή τερματισμού.
Η τεχνολογία αυτή αντιμετωπίστηκε, ωστόσο, με επιφύλαξη. Το 1948 εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται το σταμάτημα με το χέρι για τους επίσημους χρόνους. Χρειάστηκε να περάσουν άλλα 20 χρόνια για να διαδοθεί ευρέως η χρήση της φωτογραφικής μηχανής τερματισμού. Στο Μεξικό του 1968, ωστόσο, οι Αγώνες πέρασαν τελικά στην αποκλειστική χρονομέτρηση με ηλεκτρονικά μέσα, με τις κάμερες λήψης φωτογραφιών στον τερματισμό να καταγράφουν 10 νέα παγκόσμια ρεκόρ. Αν και παρά την τεχνολογική αυτή επάρκεια, περίπου 45 χειροκίνητοι χρονομέτρες στάλθηκαν στο Μεξικό σε περίπτωση που το υλικό αποτύγχανε.
Έκτοτε, το ζητούμενο για την Omega Timing δεν ήταν μόνο η περαιτέρω αύξηση της ακρίβειας (η Omega παρουσίασε το Quantum Timer στο Λονδίνο το 2012 με ανάλυση ενός εκατομμυριοστού του δευτερολέπτου, 100 φορές μεγαλύτερη από τις προηγούμενες συσκευές), αλλά και η ανάπτυξη τρόπων παρακολούθησης σε πραγματικό χρόνο του ολοένα αυξανόμενου κανόνα των αθλημάτων που εκπροσωπούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Το skateboard, η αθλητική αναρρίχηση και το surfing, για παράδειγμα, περιλαμβάνονται στις νέες προσθήκες που εγκρίθηκαν από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή για το 2021 στο Τόκιο.
Πράγματι, η αθλητική αναρρίχηση, καθώς και η κολύμβηση, ο στίβος, η γυμναστική και η ιππασία, είναι μεταξύ των αγωνισμάτων που λαμβάνουν φέτος νέα ή εντελώς ανανεωμένη χρονική αντιμετώπιση. Αλλά ίσως το πιο ενδιαφέρον είναι το πώς η Omega ξόδεψε τέσσερα χρόνια για να εκπαιδεύσει την εσωτερική της τεχνητή νοημοσύνη ώστε να μάθει beach volleyball. Στο volley, χρησιμοποιούνται πλέον κάμερες με τεχνολογίες υπολογιστικής όρασης για να παρακολουθούνταιι όχι μόνο οι αθλητές, αλλά και η μπάλα. Για να γίνει αυτό χρησιμοποιείται η τεχνολογία των καμερών και την τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ).
Το τμήμα Ε&Α της Omega Timing αποτελείται από 180 μηχανικούς και η διαδικασία ανάπτυξης ξεκίνησε με συστήματα εντοπισμού θέσης και συστήματα αισθητήρων κίνησης στο εσωτερικό της εταιρείας το 2012. Ο στόχος ήταν να φτάσει σε ένα σημείο όπου, για πολλά αθλήματα στις 500 και πλέον αθλητικές διοργανώσεις στις οποίες εργάζεται κάθε χρόνο, η Omega θα μπορούσε να παρέχει λεπτομερή ζωντανά δεδομένα σχετικά με την απόδοση των αθλητών. Τα δεδομένα αυτά θα έπρεπε, επίσης, να χρειάζονται λιγότερο από ένα δέκατο του δευτερολέπτου για να μετρηθούν, να επεξεργαστούν και να μεταδοθούν κατά τη διάρκεια των αγώνων, ώστε οι πληροφορίες να ταιριάζουν με αυτό που βλέπουν οι θεατές στην οθόνη.
Για το beach volley, αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να ληφθεί αυτή η τεχνολογία τοποθέτησης και κίνησης και να εκπαιδευτεί μια τεχνητή νοημοσύνη για να αναγνωρίζει μυριάδες τύπους χτυπημάτων -από σπασίματα μέχρι μπλοκ και καρφώματα και παραλλαγές αυτών- και τύπους πάσας, καθώς και την πορεία πτήσης της μπάλας, και στη συνέχεια να συνδυάζει αυτά τα δεδομένα με πληροφορίες που συλλέγονται από αισθητήρες γυροσκοπίου στα ρούχα των παικτών. Αυτοί οι αισθητήρες κίνησης επιτρέπουν στο σύστημα να γνωρίζει την κατεύθυνση της κίνησης των αθλητών, καθώς και το ύψος των αλμάτων, την ταχύτητα κ.λπ. Μετά την επεξεργασία, όλα αυτά τροφοδοτούνται ζωντανά στους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς για χρήση σε σχολιασμό ή σε γραφικά στην οθόνη.
Ένα από τα δυσκολότερα μαθήματα που έπρεπε να μάθει η τεχνητή νοημοσύνη ήταν η ακριβής παρακολούθηση της μπάλας στο παιχνίδι όταν οι κάμερες δεν μπορούσαν πλέον να την δουν. Η πρόκληση ήταν να προβλέψει το λογισμικό πού πηγαίνει η μπάλα και στη συνέχεια, όταν εμφανιστεί ξανά, να υπολογίσει εκ νέου το κενό από τη στιγμή που έχασε το αντικείμενο και το εντόπισε εκ νέου, και να συμπληρώσει τα ελλείποντα δεδομένα και στη συνέχεια να συνεχίσει αυτόματα. Αυτό ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα.
Αυτή η παρακολούθηση της μπάλας είναι ζωτικής σημασίας για την τεχνητή νοημοσύνη ώστε να προσδιορίζει τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Με τον συνδυασμό των αισθητήρων στους αθλητές, ο αλγόριθμος θα αναγνωρίσει στη συνέχεια το σουτ. Είτε πρόκειται για μπλοκάρισμα είτε για χτύπημα. Θα γνωρίζει ποια ομάδα και ποιος παίκτης ήταν. Έτσι, αυτός ο συνδυασμός των δύο τεχνολογιών επιτρέπει την μέτρηση των δεδομένων με ακρίβεια.
Η Omega Timing ισχυρίζεται ότι το σύστημά της για το beach volley είναι κατά 99% ακριβές, χάρη στους αισθητήρες και τις πολλαπλές κάμερες που λειτουργούν με 250 καρέ το δευτερόλεπτο.Ενώ μπορεί να ήταν ευκολότερο να καλέσει κανείς την Google ή την IBM για να παράσχει την απαιτούμενη τεχνογνωσία ΑΙ, αυτό δεν ήταν επιλογή για την Omega. Αυτό που είναι εξαιρετικά σημαντικό, είτε πρόκειται για ένα άθλημα με βαθμολογία, είτε για ένα άθλημα χρονομέτρησης, είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν αποκλίσεις μεταξύ της εξήγησης της επίδοσης και του τελικού αποτελέσματος. Έτσι, για να προστατευτεί η ακεραιότητα του αποτελέσματος, η Omega δεν πρέπει να βασιστεί σε άλλη εταιρεία. Πρέπει να έχει την τεχνογνωσία για να μπορεί να εξηγήσει το αποτέλεσμα και το πώς έφτασαν εκεί οι αθλητές.
Όσον αφορά τις μελλοντικές αναβαθμίσεις χρονομέτρησης και εντοπισμού, η Omega υποστηρίζει ότι οι Αγώνες του Παρισιού το 2024 θα είναι το κλειδί. Υπόσχεται ότι εκεί θα δούμε ένα εντελώς νέο σύνολο καινοτομιών. Φυσικά, θα αφορούν και πάλι τη χρονομέτρηση, τη βαθμολογία και σίγουρα τους αισθητήρες κίνησης και τα συστήματα εντοπισμού θέσης. Και βεβαίως και στο Λος Άντζελες το 2028. Η εταιρεία ετοιμάζει κάποια πολύ ενδιαφέροντα έργα για εκεί, τα οποία στην πραγματικότητα μόλις τώρα έχει ξεκινήσει.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
