Πέντε από τα καλύτερα λογότυπα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων 

Οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν ένα μπερδεμένο λογότυπο για μια μπερδεμένη χρονική στιγμή. Αφού ματαιώθηκαν οι Αγώνες πέρυσι για να περιορίσουν την εξάπλωση της COVID-19, οι διοργανωτές επέλεξαν να μην ενημερώσουν το λογότυπο για το 2021. Η ταυτότητα που υπήρχε από το 2020, ένας καρό κύκλος με το έτος 2020, είναι ενημερωμένη και σχετική, αφού μας θυμίζει την πανδημία COVID-19 που παραμένει μια σαφής και παρούσα απειλή.

Δεν ήταν πάντα έτσι. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν δημιουργήσει μερικές από τις πιο συναρπαστικές ταυτότητες μάρκας του περασμένου αιώνα. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν επιτρέψει εδώ και καιρό στις πόλεις υποδοχής να επικοινωνούν τις ελπίδες και τις φιλοδοξίες τους στον κόσμο και τα καλύτερα λογότυπα των Ολυμπιακών Αγώνων είναι σαν μια πρόσκληση υποδοχής, παρασύροντας τους θεατές να μάθουν περισσότερα. Ακολουθούν πέντε από τα καλύτερα λογότυπα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. 

ΤΟΚΥΟ 1964

Ένας τεράστιος κόκκινος ήλιος – ίσως συμβολικός της αναγέννησης της Ιαπωνίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο – ανατέλλει πάνω από τους χρυσούς Ολυμπιακούς δακτυλίους. Είναι σύμβολο ανανέωσης, ελπίδας και των ιδανικών των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι και ένα άμεσα αναγνωρίσιμο και αξέχαστο σύμβολο για τους Αγώνες, το οποίο αποτελεί βασική απαίτηση για μια διεθνή διοργάνωση. Ο σχεδιαστής Yusaku Kamekura είπε ότι οι άνθρωποι μπορεί να θεωρούσαν ότι αυτός ο μεγάλος κόκκινος κύκλος αντιπροσώπευε το hinomaru (Ιαπωνική Εθνική Σημαία), αλλά η πραγματική του πρόθεση ήταν να εκφράσει τον ήλιο. Ήθελε να δημιουργήσει μια φρέσκια και ζωντανή εικόνα μέσω μιας ισορροπίας μεταξύ του μεγάλου κόκκινου κύκλου και του Ολυμπιακού σήματος των πέντε δακτυλίων. Ο θρύλος λέει ότι ο Kamekura δημιούργησε το έργο λίγες ώρες πριν από την προθεσμία, κάτι που ταιριάζει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου οι γρήγοροι χρόνοι ανταμείβονται με χρυσό. 

MEΞΙΚO 1968

Ένα από τα καλύτερα λογότυπα των Ολυμπιακών Αγώνων πρέπει να είναι το σχέδιο του Lance Wyman για το Μεξικό το 1968. Ο Wyman ήταν μόλις 29 όταν πέταξε από τη Νέα Υόρκη στο Μεξικό με ένα εισιτήριο μονής διαδρομής με τη σύζυγό του, Neila, και τον συνεργάτη του, Peter Murdoch, για να συμμετάσχουν σε διαγωνισμό δύο εβδομάδων για τη δουλειά. Το αποτέλεσμα ήταν ένα αριστούργημα, με τους Ολυμπιακούς δακτυλίους να ενώνονται οργανικά στα κάτω κύπελλα των αριθμών 6 και 8 και λαμπερά περιγράμματα που αναφέρονται στην αρχαία μεξικάνικη λαϊκή τέχνη και την ψυχεδέλεια της δεκαετίας του ’60. Πάνω από 50 χρόνια αργότερα, μπορεί ακόμα κάποιος να δει το λογότυπο σε όλη την Πόλη του Μεξικό. Αυτός είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί να κριθεί ένα λογότυπο των Ολυμπιακών Αγώνων: Αντέχει μετά γεγονός; Οι Αγώνες του ’68 ήταν ένα τεράστιο γεγονός για το Μεξικό και το λογότυπο του Wyman αποτύπωσε τη στιγμή και έκτοτε έγινε ένα διαρκές, πατριωτικό σύμβολο για τη χώρα

ΜΟΝΑΧΟ 1972

Αν και θεωρείται εξαιρετικό έργο σήμερα, οι προσπάθειες του Otl Aicher απορρίφθηκαν αρχικά από μεγάλο μέρος του γερμανικού κοινού και των μέσων ενημέρωσης. Δεν ήταν αρχικά μέρος του συνολικού διαγωνισμού για την επιλογή του Ολυμπιακού λογότυπου, η δημιουργία για τον Aichler ήταν μια εξαιρετικά προσωπική εργασία. Ο Aicher ήταν ένας αντίπαλος των Ναζί, είχε δει πολλούς συναδέλφους του να εκτελούνται και τελικά πέρασε τα τελευταία χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κρυμμένος. Τόσο για τον Aicher όσο και για τη Γερμανία, οι Αγώνες του 1972 ήταν ένα απαραίτητο βήμα για να ξεπεραστεί ο λεκές της ναζιστικής κυριαρχίας. Ως εκ τούτου, το αισιόδοξο θέμα της εκδήλωσης ήταν «The Happy Games». Αυτό το θέμα προσωποποιήθηκε πλήρως με το να δημιουργήσει ο Aicher ένα εκπληκτικό σημάδι, απίστευτα αφηρημένο, εκφράζοντας εκσυγχρονιστικό μοντερνισμό. Με τη δυναμική του κίνηση και ενέργεια, το λαμπερό σπειροειδές λογότυπο φώτισε το νέο γερμανικό έθνος, σηματοδοτώντας πρόοδο, αρμονία και μια νέα αρχή. 

ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ 1984

Το λογότυπο των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος Άντζελες 1984 αποτέλεσε για πολλούς με κάποιο τρόπο το ιδανικό σχέδιο για τον αθλητισμό. Το συγκεκριμένο σήμα προκάλεσε έντονη εθνική υπερηφάνεια στους Αμερικανούς. Η δυναμική κίνηση των γραμμών παρέπεμπε στην έντονη κίνηση και δράση που απαιτούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. 

ΑΘΗΝΑ 2004

Ένα στεφάνι από κλαδί ελιάς ήταν το σήμα που μας συντροφεύει από
τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και για το οποίο είμαστε όλοι υπερήφανοι.Πρόκειται για ένα σύμβολο ταυτισμένο με το αρχαίο πνεύμα, αλλά και τις παραδόσεις του λαού μας.

Ένα σύμβολο αρκετά γνώριμο, αφού είχε χρησιμοποιηθεί (σε παρεμφερή μορφή) και στη διεκδίκηση της Ολυμπιάδας του 1996.Όταν ξεκίνησε το εγχείρημα της διεκδίκησης της Ολυμπιάδας του 1996, η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη μίλησε με τον Γιάννη Τσαρούχη και τον ρώτησε ποιο θα μπορούσε να είναι το σήμα αυτής τη προσπάθειας. Κι εκείνος, χωρίς δεύτερη συζήτηση, ζωγράφισε ένα κλαδί ελιάς.