Στοιχεία από την καθημερινότητα έχουν καταστήσει σαφές ότι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής έχουν φτάσει. Για επιχειρηματίες που είναι παθιασμένοι με τη βιωσιμότητα και κάνουν τη διαφορά, η δημιουργία μιας βιώσιμης επιχείρησης μπορεί να είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για κοινωνικές και περιβαλλοντικές αλλαγές. Όλο και περισσότεροι επιχειρηματίες ανοίγουν επιχειρήσεις που βασίζονται σε τεχνολογίες, βιώσιμα προϊόντα και καινοτόμες υπηρεσίες.
Το παγκόσμιο μέγεθος της αγοράς πράσινης τεχνολογίας και βιωσιμότητας αναμένεται να αυξηθεί από 11,2 δισεκατομμύρια δολάρια το 2020 σε 36,6 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2025. Επομένως, είναι σημαντικό για κάποιον που σκέφτεται να εισέλθει στο χώρο της βιωσιμότητας να γνωρίζει τρία βασικά πράγματα.
Το timing είναι το παν
Για κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με τη βιωσιμότητα και να κερδίσει μερίδιο της αγοράς πριν κορεστεί, το να ξεκινήσει πολύ νωρίς έχει και τα μειονεκτήματά του. Υπάρχει πολύ απρόβλεπτος χρόνος, ενέργεια και προϋπολογισμός για την εκπαίδευση των πελατών. Σε κάποιες περιοχές του κόσμου το αντιπλαστικό κίνημα έχει αναπτυχθεί, αλλά για κάποιες άλλες το κίνημα αυτό βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα.
Όταν πρόκειται να αναπτυχθεί καινοτομία σε μια κατηγορία, πρέπει να γίνει έρευνα αγοράς για να διαπιστωθεί εάν η μαζική αγορά είναι έτοιμη ή σύντομα θα μπορούσε να είναι έτοιμη για το καινοτόμο προϊόν. Πολλές φορές ο καταναλωτής δεν συνειδητοποιεί καν ότι το προϊόν ή η υπηρεσία θα μπορούσε να υπάρχει, επομένως η εκπαίδευση και η επίγνωση θα είναι κρίσιμης σημασίας για την επιτυχία και αυτά δύο απαιτούν σημαντική επένδυση.
Εξέταση ολόκληρου του συστήματος και όχι μόνο κάποιων στοιχείων
Ο σωστός συγχρονισμός για το disruption μιας αγοράς είναι κρίσιμος, αλλά και η κατανόηση του πώς θα γίνει αυτό είναι εξίσου σημαντική. Για παράδειγμα, η άνοδος της “γρήγορης μόδας” δεν θα ήταν δυνατή χωρίς πολυεστέρα, ο οποίος χρησιμοποιείται τώρα περίπου στο 60% των ρούχων. Το πρόβλημα με τον πολυεστέρα είναι τα ορυκτά καύσιμα που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή. Οι εκπομπές CO2 για ενδύματα πολυεστέρα είναι σχεδόν τρεις φορές υψηλότερες από ότι για το βαμβάκι. Η εξάρτηση από τον πολυεστέρα είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η βιομηχανία μόδας είναι μια από τις πιο ρυπογόνες βιομηχανίες στον κόσμο. Ένα ρούχο μπορεί να απελευθερώσει 700.000 ίνες σε ένα μόνο πλύσιμο, οι οποίες καταλήγουν στην συνέχεια στους ωκεανούς.
Κάτι πρέπει να αλλάξει, γι’ αυτό και αρκετές μεγάλες εταιρείες αρχίζουν να αποκτούν διαφορετικές προσεγγίσεις χρησιμοποιώντας πιο βιώσιμα υλικά. Αυτό είναι σημαντικό, αλλά συχνά απρόσιτο στον καταναλωτή από την άποψη του κόστους. Νεοσύστατες επιχειρήσεις όπως η Rent The Runway, η ThredUp και η Poshmark, εφαρμόζουν επιχειρηματικά μοντέλα που έχουν σχεδιαστεί για να “διαταράξουν” ολόκληρο το σύστημα αγοράς ρούχων και όχι μόνο το ίδιο το προϊόν. Αντικειμενικά, αποτελούν μια καινοτόμα και αποτελεσματική ιδέα που ωθεί τους ανθρώπους να μην αλλάξουν απλώς τις αγοραστικές τους συνήθειες, αλλά και το πώς σκέφτονται για τις αγορές ρούχων.
Σήμερα, ο χώρος αλλάζει και αυτός ο τύπος μοντέλου θα είναι σίγουρα το επόμενο κύμα βιώσιμων επιχειρήσεων, το οποίο περιλαμβάνει τη σκέψη μέσω μιας μεγαλύτερης εικόνας που συνδέεται με την καινοτομία των υλικών, τη χρήση και τη διάθεση προς ένα πραγματικά κυκλικό οικονομικό μοντέλο.
Η τελειότητα είναι ο εχθρός της βιωσιμότητας
Κατά την καινοτομία για τη βιωσιμότητα δεν πρέπει να υπάρχει η ιδέα της τελειότητας. Από την κατασκευή και τον αντίκτυπο έως το marketing και τη συσκευασία, είναι ένας κόσμος όπου είναι πολύ δύσκολο να γίνουν όλα τέλεια. Η τεχνολογία και η νομοθεσία αλλάζουν γρήγορα και μια επιχείρηση δεν θα ήθελε να κολλήσει με τεχνολογία που μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί ή να περιοριστεί σε πέντε χρόνια.
Για οποιοδήποτε προϊόν ή βιομηχανία, δεν είναι δυνατόν μια επιχείρηση να καλύπτει τους πάντες. Η βιωσιμότητα είναι ένα μακρύ, ατελές παιχνίδι όπου μια επιχείρηση θα προχωρήσει περισσότερο ακούγοντας, μαθαίνοντας και εκπαιδεύοντας, αντί να επιδεικνύει τις απόψεις της και να κάνει μεγάλες δηλώσεις. Δεν γίνεται να είναι τέλειες, οπότε καλό είναι να μην ισχυρίζονται ότι είναι.
Ίσως το θέμα να είναι πως δεν μπορεί μια επιχείρηση να θεωρεί το προϊόν ή την μάρκα της ως τη λύση. Ο πράσινος σχεδιασμός και η τεχνολογία είναι μια τεράστια, πολύπλοκη βιομηχανία και η κλιματική αλλαγή είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Η μεγαλύτερη επιτυχία θα έρθει για εκείνες τις επιχειρήσεις όταν μπορέσουν να υιοθετήσουν τη νοοτροπία ότι δεν είναι η λύση, αλλά μάλλον ένα μικρό, πολύ ουσιαστικό μέρος αυτής.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
