Όταν προσπαθούμε να ορίσουμε το «γήρας», οι περισσότεροι από εμάς θέλουμε να καθορίσουμε από πού ξεκινά αυτό, καθώς ο κάθε άνθρωπος λαμβάνει με διαφορετικό τρόπο την ηλικία του. Πολλοί άνθρωποι όταν αρχίσουν να μεγαλώνουν και φτάσουν σε μια ηλικία που θεωρούνται πια «μεγάλοι», τείνουν να το κρύβουν λέγοντας πως είναι μικρότεροι καθώς δεν νιώθουν άνετα με το γεγονός ότι σιγά σιγά γερνάνε. Πολλές φορές κιόλας, άνθρωποι που είναι 60 και 70 ετών δεν αισθάνονται ότι έχουν αυτήν την ηλικία καθώς βρίσκονται σε πολύ καλή φυσική κατάσταση και έχουν πλήρη ανεξαρτησία.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους χρησιμοποιείται ο όρος «μεγάλος» είναι γιατί δεν υπάρχουν όροι που να σχετίζονται με τις ηλικίες άνω των 65 ετών. Οι γεροντολόγοι προσπάθησαν, τον τελευταίο μισό αιώνα, να αναζητήσουν όρους που να σχετίζονται με την κάθε γενιά, ωστόσο δεν βρέθηκε κάποια λύση. Πλέον το προσδόκιμο ζωής στο δυτικό κόσμο φτάνει τα 80 έτη, και πολλοί από τους πολίτες βρίσκονται σε πολύ καλή φυσική κατάσταση σε αυτές τις ηλικίες. Φαίνεται λοιπόν πως ίσως είναι καιρός να διερευνήσουμε περαιτέρω την ιδέα των σταδίων και να αρχίσουμε να ορίζουμε τη ζωή με νέους όρους.
Ο Gene Cohen, ένας από τους πρωτοπόρους στη γεροντολογία (η μελέτη της γήρανσης), πρότεινε μια σταδιακή κατανόηση της γήρανσης προκειμένου να διερευνηθούν νέοι όροι που σχετίζονται με την ηλικία.
Φάση 1 – Αξιολόγηση και αναζήτηση στο μέσο της ζωής (ηλικίες 30-60 ετών)
Φάση 2 – Απελευθέρωση και απόλαυση, ένα στάδιο πειραματισμού και καινοτομίας (ηλικίας 50 έως 70 ετών)
Φάση 3 – Περίοδος αναθεώρησης και επίλυσης, συχνά συνοδευόμενη από την επιθυμία να πάμε τον χρόνο πίσω (ηλικίες από 60 έως 80 ετών)
Φάση 4 – Τελική φάση, Encore που σημαίνει ότι έχουμε πια απελευθερωθεί και χαλαρώσει αλλά επιθυμούμε να μην τελειώσει ποτέ η ζωή μας (ηλικίες 80 ετών και πάνω)
Οι περισσότεροι ειδικοί σήμερα συμφωνούν ότι η γήρανση είναι μια διαδικασία που δεν έχει συγκεκριμένα όρια. Οι επαγγελματίες του κλάδου συνήθως αναφέρονται σε πιο πρακτικά στάδια γήρανσης όπως είναι:
1. Ανεξαρτησία – Σε αυτό το στάδιο οι άνθρωποι μπορούν να χειριστούν όλες τις υποθέσεις και τις δραστηριότητές τους
2. Αλληλεξάρτηση – Ορισμένες δραστηριότητες αρχίζουν να γίνονται πιο δύσκολες, χρειάζονται περισσότερο χρόνο ή προκαλούν άγχος και πίεση οπότε λίγη βοήθεια μπορεί να είναι ευπρόσδεκτη
3. Εξάρτηση – Αρκετές δραστηριότητες γίνονται ακόμα πιο δύσκολες όπως η οδήγηση μέσα στη νύχτα μπορεί να είναι κάτι δύσκολο, το μαγείρεμα μπορεί να έχει γίνει περισσότερο δουλειά παρά ευχαρίστηση και τα φάρμακα να αυξάνονται όλο και περισσότερο
4. Διαχείριση κρίσεων – Ένα ιατρικό συμβάν οδηγεί έναν ηλικιωμένο σε ένα στάδιο όπου η βοήθεια είναι υποχρεωτική
Αυτά τα στάδια δεν είναι τα ίδια για όλους τους ανθρώπους, καθώς πολλοί ηλικιωμένοι βρίσκονται σε πολύ καλή φυσική κατάσταση και δεν εξαρτώνται από τρίτους. Για άλλους, τα χρονικά στάδια μπορεί να συμπυκνώνονται πολύ πιο γρήγορα, ειδικά σε περιπτώσεις όπου η απώλεια ανεξαρτησίας μπορεί να είναι αποτέλεσμα μειωμένης διανοητικής ικανότητας όπως πχ η άνοια ή το Αλτσχάιμερ.Είναι πολύ πιο χρήσιμο λοιπόν να αναφερόμαστε σε στάδια ζωής που αντικατοπτρίζουν την ζωή ενός ατόμου και όχι να προσπαθούμε να ορίσουμε το «Old Age».
Με την αλλαγή στον τρόπο ζωής πλέον οι μεγαλύτεροι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν πολύ περισσότερο αλλά και με καλύτερη ποιότητα ζωής ανεξάρτητοι.Αυτές οι αλλαγές στον τρόπο ζωής περιλαμβάνουν την καλύτερη διατροφή, την άσκηση αλλά και την πολύ καλύτερη ιατρική φροντίδα για τους περισσότερους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.Μάλιστα πλέον οι άνθρωποι πάνω από τα 65 και όσοι είναι ήδη συνταξιούχοι η πλησιάζουν στην σύνταξη αποτελούν μια πολύ δυναμική αγορά σε όλο τον κόσμο.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
