Μέχρι πρόσφατα, η Rue de Rivoli, ένας πολυσύχναστος δρόμος που διασχίζει το κέντρο του Παρισιού, ήταν γεμάτος με αυτοκίνητα. Αλλά, όταν η πανδημία ανάγκασε την πόλη να κλείσει την προηγούμενη άνοιξη, η πλειοψηφία της κίνησης των αυτοκινήτων μετατράπηκε σε ένα πλήθος ποδηλατών που διέσχιζαν την πόλη.
Μέσα σε μερικές μέρες, περίπου 20.000 ποδηλάτες ξεχύθηκαν στους δρόμους. Ωστόσο, καθώς πλησιάζει το οριστικό τέλος της πανδημίας και των περιορισμών, η αλλαγή φαίνεται ότι πρόκειται να γίνει μόνιμη.
Μάλιστα, η Rue de Rivoli είναι μόνο ένα από τα πολλά μέρη, όπου η πόλη αναγκάστηκε να επανασχεδιάσει τους δρόμους της το 2020. Πιο συγκεκριμένα, περισσότερα από 30 μίλια νέων λωρίδων ποδηλασίας έχουν προστεθεί μέσα στην πόλη και περισσότερα από 60 μίλια αντίστοιχων διαδρομών έχουν προστεθεί στα εσωτερικά προάστια.
Ωστόσο, ο μετασχηματισμός ξεκίνησε νωρίτερα. Η Anne Hidalgo,η Δήμαρχος του Παρισιού, κινείται με γοργούς ρυθμούς προς μία κατεύθυνση που θα διευκολύνει το περπάτημα και το ποδήλατο στην πόλη, εν μέρει για να μειώσει την ατμοσφαιρική ρύπανση και κατά ένα μέρος για να αντιμετωπίσει την πρόκληση της μείωσης του αποτυπώματος άνθρακα της πόλης.
Το 2017, η εν λόγω δήμαρχος, αποφάσισε να κλείσει έναν αυτοκινητόδρομο δίπλα στον ποταμό Σηκουάνα, μετατρέποντάς τον σε πάρκο και πεζοδρόμους. Το 2018, η πόλη μετέτρεψε επίσης μια λωρίδα της Rue de Rivoli σε μια αμφίδρομη λωρίδα ποδηλασίας.
Μέχρι το 2019, καθώς όλο και περισσότερες λωρίδες ποδηλασίας είχαν προστεθεί σε όλη την πόλη, η κυκλοφορία ποδηλάτων είχε σχεδόν διπλασιαστεί. Φυσικά, σχεδιάστηκαν ακόμη περισσότερες επεκτάσεις.
Έτσι, όταν η χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς μειώθηκε κατά 85%, εξαιτίας της πανδημίας, η πόλη αποφάσισε να κινηθεί πολύ πιο γρήγορα. Έτσι, οι λωρίδες ποδηλασίας (που ονομάζονται “coronapistes” ή λωρίδες corona) προστέθηκαν γρήγορα δίπλα στις διαδρομές του μετρό χρησιμοποιώντας προσωρινά εμπόδια.
Αρκετές πόλεις σε όλο τον κόσμο έκαναν παρόμοιες αλλαγές λόγω της πανδημίας. Μια βάση δεδομένων που παρακολουθεί τις εξελίξεις που οφείλονται ή που επιταχύνθηκαν εξαιτίας της πανδημίας παραθέτει περισσότερες από 1.400 ενέργειες που έχουν εφαρμοστεί μέχρι στιγμής.
Το Μιλάνο, για παράδειγμα, διεύρυνε τα πεζοδρόμια, μείωσε το όριο ταχύτητας και πρόσθεσε 25 μίλια νέων ποδηλατοδρόμων, με σχέδια να προσθέσει σύντομα ακόμη 35 μίλια για να καλύψει το κενό, καθώς όλο και λιγότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τρένα και λεωφορεία.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεδομένου του αργού ρυθμού της γραφειοκρατίας, θα χρειαζόταν χρόνια για να γίνει ο ίδιος μετασχηματισμός. Επιπλέον, η Μπογκοτά, στην Κολομβία, πρόσθεσε σχεδόν 72 μίλια νέων λωρίδων για ποδηλατόδρομους.
Υπάρχουν ακόμα αρκετές πόλεις, από το Βερολίνο έως και το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας, οι οποίες πρόσθεσαν αναδυόμενες λωρίδες ποδηλάτων. Στις ΗΠΑ, αρκετές πόλεις, όπως η Μινεάπολη και το Σαν Φρανσίσκο, έκλεισαν προσωρινά τους δρόμους για να διευκολύνουν τους ανθρώπους να ασκηθούν σε εξωτερικό χώρο, κατά την διάρκεια της κοινωνικής αποστασιοποίησης.
Μάλιστα, τον Μάιο, μετά την δημιουργία δρόμων χωρίς αυτοκίνητα κατά την διάρκεια της πανδημίας, το Σιάτλ ανακοίνωσε ότι οι αλλαγές αυτές πρόκειται να γίνουν μόνιμες.
Είναι αυταπόδεικτο γεγονός ότι τελικά η πανδημία λειτούργησε ως μια ευκαιρία για μετάβαση σε υγιέστερες συνθήκες διαβίωσης στις πόλεις. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Kevin Krizek, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, δημιουργήθηκε μία σημαντική ευκαιρία για τις πόλεις να συνειδητοποιήσουν την υπερβολή του χώρου που είναι αφιερωμένη στην αυτοκινητοβιομηχανία, καθώς, σχεδόν το 30% μιας μέσης πόλης είναι αφιερωμένο στους δρόμους, και το μεγαλύτερο μέρος αυτού του δρόμου είναι εστιασμένο στο αυτοκίνητο.
Έτσι, καθώς προσπαθούμε να ανακαλύψουμε εκ νέου τα μοτίβα κινητικότητας για να είμαστε λίγο λιγότερο επικεντρωμένοι στο αυτοκίνητο, κάτι που σίγουρα θα βοηθούσε στην μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος, η κατάσταση του εγκλεισμού και της πανδημίας διευκολύνουν την επανεξέταση της παρούσας κατάστασης.
Στο Παρίσι, οι νέες λωρίδες ποδηλασίας αποτελούν ένα μέρος του οράματος για μια πόλη των 15 λεπτών, έναν δηλαδή αστικό σχεδιασμό που καθιστά δυνατό το περπάτημα ή το ποδήλατο για την μετάβαση στην εργασία, το σχολείο και τις καθημερινές δουλειές σε 15 λεπτά ή λιγότερο.
Κατά κάποιο τρόπο, ως μια πόλη που χτίστηκε πριν από την ύπαρξη αυτοκινήτων, το Παρίσι είναι ήδη μια πόλη 15 λεπτών. Παρόλα αυτά οι νέες λωρίδες ποδηλάτων είναι κρίσιμης σημασίας, καθώς πρόκειται να παρακινήσουν περισσότερους ανθρώπους να εντρυφήσουν σε αυτόν τον τρόπο ζωής, αφού μόνο μια μειοψηφία ανθρώπων ήταν πρόθυμη να αρνηθεί την βολή του αυτοκινήτου στο παρελθόν.
Η νέα υποδομή δημιουργεί την ασφάλεια που απαιτείται ώστε να κάνει τους ανθρώπους να βγουν από το αυτοκίνητό τους ή από το λεωφορείο και να δοκιμάσουν το ποδήλατο, καθώς σύμφωνα με τους ειδικούς είναι ο κίνδυνος ο παράγοντας εκείνος που κρατά τους ανθρώπους μακριά από την επιλογή του ποδηλάτου, αφού πρέπει να μοιράζονται χώρο με τα αυτοκίνητα.
Δεν είναι ακόμα σαφής και προσδιορισμένος ο αριθμός των πόλεων που μετά την προσωρινή εφαρμογή των αλλαγών θα αποφασίσουν να τις μονιμοποιήσουν. Εντούτοις, φαίνεται ότι το μόνο που χρειάζεται είναι μία ισχυρή πολιτική ηγεσία, που θα δεσμευτεί με σαφήνεια προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ορισμένες φορές, υπονοείται ότι υπάρχει μόνο μια μικρή μερίδα υποστηρικτών που ζητούν τέτοιου είδους αλλαγές, αλλά στην πραγματικότητα, υπάρχει μια τεράστια ζήτηση από την μεριά των κατοίκων των πόλεων να επαναπροσδιορίσουν τους δρόμους και τους δημόσιους χώρους ώστε να είναι πολύ πιο προσιτοί και ασφαλείς. Ας γίνει η πανδημία το εφαλτήριο για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης!
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
