Οι εργαζόμενοι σε γραφεία και επιχειρήσεις αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες της Αμερικής και στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά εξαιτίας της πανδημίας του κοροναϊού, ο πυλώνας αυτός ενδέχεται να καταρρεύσει.
Μπορεί να μην μπορεί ακόμα να γίνει λόγος για μαζική έξοδο, αλλά δεν είναι λίγοι οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων που έχουν ήδη ετοιμάσει βαλίτσες και κατευθύνονται σε πιο πράσινους και λιγότερο πυκνοκατοικημένους τόπους.
Ακόμη και αν δεν το έχουν κάνει ήδη, είναι πολύ πιθανό να σχεδιάζουν μία ανάλογη έξοδο για το κοντινό μέλλον.
Πιο αναλυτικά, υπήρξε αύξηση μεγαλύτερη του 50% στο ποσοστό των ανθρώπων που επιθυμούσαν να εγκαταλείψουν τη Νέα Υόρκη τον Οκτώβριο, σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
Επιπλέον, το ποσό των κενών γραφειακών χώρων στο Μανχάταν βρίσκεται στο υψηλότερο ποσοστό που έχει υπάρξει από το 2009, με τις πωλήσεις των ακινήτων στην πόλη να μειώνονται σχεδόν κατά 50% αυτό το φθινόπωρο και τα ποσοστά πληρότητας στα διαμερίσματα που βρίσκονται κοντά σε σταθμούς μετρό αναμένεται να συνεχίσουν να μειώνονται το 2021.
Τα παραπάνω δεδομένα εύλογα μπορούν να συνδυαστούν και να αποδοθούν στην έκρηξη της εργασία από το σπίτι που σταδιακά μετατρέπεται στο νέο mainstream και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί επικεφαλής των επιχειρήσεων επανεξετάζουν σοβαρά την διαφορετική ανακατανομή του εργατικού δυναμικού τους.
Πριν από την πανδημία, μόνο 1 στους 5 εργαζόμενους είχε την δυνατότητα να εργαστεί από το σπίτι. Σήμερα, πάνω από το 70% αυτών των εργαζομένων τηλεργάζονται, είτε όλες είτε τις περισσότερες φορές, και σχεδόν το 40% αναφέρει ότι είναι πλέον ευκολότερο για εκείνους να εξισορροπήσουν την εργασία με τις οικογενειακές ευθύνες.
Παράλληλα, ενώ φαινομενικά η μετάβαση στην τηλεργασία ήταν αρκετά επώδυνη στην αρχή, η πλειοψηφία των εργαζομένων έχει αρχίσει να συνηθίζει, με το 80% να δηλώνει ότι είναι σε θέση να τηρεί με μεγαλύτερη συνέπεια τις προθεσμίες και το 68% να αναφέρει ότι θεωρεί πιθανό να ολοκληρώσει την εργασία ακόμα και χωρίς διακοπές.
Αν κάτι είναι βέβαιο, είναι ότι οι εξελίξεις που παγιώθηκαν χάρη στις επιπτώσεις της πανδημίας δεν θα υποχωρήσουν ακόμα και αφότου το εμβόλιο γίνει ευρέως διαθέσιμο. Έτσι, οι επικεφαλής των επιχειρήσεων θα πρέπει ήδη να εξετάζουν τις πολιτικές για το μέλλον με σκοπό να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες και τις ανησυχίες των εργαζομένων που δεν δεσμεύονται πλέον από τη γεωγραφική θέση της εργασίας τους.
Παρακάτω δίνονται τρεις μεγάλες τάσεις σχετικές με το εργατικό δυναμικό, που τα στελέχη των επιχειρήσεων θα πρέπει να λάβουν υπόψιν τους για την επόμενη δεκαετία:
Οι εργαζόμενοι δεν θα επιστρέψουν (ακόμη) στις πόλεις
Φαίνεται ότι είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι, η Ν. Υόρκη για παράδειγμα, μια από τις πιο ζωντανές και πυκνοκατοικημένες πόλεις θα μπορούσε να εξαφανιστεί, ακόμη και με το δεδομένο ενός θανατηφόρου ιού.
Στην πραγματικότητα, ακόμα και οι μεγάλοι τεχνολογικοί παίκτες όπως το Amazon, η Apple, το Facebook και η Google έχουν επωφεληθεί της ευκαιρίας για να «αρπάξουν» τους άδειους χώρους γραφείων στο Μανχάταν με σκοπό να επεκτείνουν σημαντικά τις εγκαταστάσεις και τους πόρους εργασίας τους.
Ωστόσο, είναι αναμφισβήτητο ότι, ταυτόχρονα, πολλοί είναι εκείνοι που έχουν φύγει για τα προάστια. Ένα από τα πιο ενδεικτικά παραδείγματα, είναι η Σάντα Μπάρμπαρα, ένα προάστιο του Λος Άντζελες, το οποίο παρουσίασε αύξηση της καθαρής εισροής κατά 124% στα τέλη του καλοκαιριού.
Παράλληλα, αρχίζει να διαφαίνεται έντονα ότι η τεχνολογία είναι πλέον πρόθυμη να βγει από τα γνώριμα στέκια της, αφού οι γίγαντες της τεχνολογίας όπως ο Elon Musk και η Oracle, σκέφτονται να μεταφέρουν το Silicon Valley στο Τέξας.
Επιπλέον, το 15% των επαγγελματιών που εργάζονται στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο έχουν εγκαταλείψει την περιοχή από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, ενώ το 44% των μισθωτών υπαλλήλων στη Νέα Υόρκη δηλώνει ότι έχει εξετάσει τη μετεγκατάσταση εν μέσω της πανδημίας.
Το πιο πιθανό σενάριο είναι ότι ενώ οι μεγάλες πόλεις δεν θα χάσουν τη μακρόχρονη λάμψη και την αίγλη τους, πολλοί εργαζόμενοι που είχαν ήδη απηυδήσει με την ζωή σε μικροσκοπικά διαμερίσματα δεν θα θελήσουν να επιστρέψουν και οι εργαζόμενοι που απολαμβάνουν μεγαλύτερη ευελιξία, φθηνότερα ενοίκια και μικρή ανάγκη για μετακίνηση δεν θα είναι πρόθυμοι να υποχωρήσουν σε αυτές τις συνθήκες.
Ως αποτέλεσμα, οι επικεφαλής των επιχειρήσεων πρέπει να αναλάβουν δράση κατά περίπτωση και να δώσουν στους υπαλλήλους την ευκαιρία να επικοινωνήσουν τις προτιμήσεις τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει κατ’ ανάγκη να γίνει λόγος για ένα καθεστώς πλήρους τηλεργασίας, ούτε, φυσικά, ότι θα χρειαστεί να ακυρωθεί η μίσθωση της επιχείρησης στην έδρα της, στο κέντρο της πόλης.
Παρόλα αυτά φαίνεται ότι ήρθε η ώρα οι ηγέτες να δώσουν προτεραιότητα στην ευημερία, την αυτονομία και την παραγωγικότητα των εργαζομένων σε σχέση με τα παραδοσιακά μοντέλα εργασίας. Άλλωστε, οι ικανοποιημένοι και υγιείς εργαζόμενοι λειτουργούν πάντα προς το συμφέρον της επιχείρησης.
Ο κόσμος είναι λιγότερο συνδεδεμένος από όσο νομίζουμε
Οι δημογραφικές μετατοπίσεις είναι ένα ζήτημα που απασχολεί την επικαιρότητα εδώ και χρόνια, αλλά καθώς η σύγχρονη τεχνολογία πετυχαίνει να ξεπερνά όλο και περισσότερο κάθε φορά τα φυσικά όρια, δεν είμαστε πια συνδεδεμένοι με τους παραδοσιακούς κόμβους εργασίας όπως στο παρελθόν.
Έτσι, μπορεί οι προαστιακές και αγροτικές περιοχές να μπαίνουν τώρα στο παιχνίδι, αλλά όλα αυτά φέρουν μια προειδοποιητική σήμανση: Η τηλεργασία είναι τόσο επιτυχημένη όσο και οι υποδομές που την υποστηρίζουν.
Είναι εύκολο να το ξεχάσει κανείς αυτό όταν το Wi-Fi είναι τόσο άμεσα διαθέσιμο στις αστικές περιοχές των ΗΠΑ. Ωστόσο, πολλές περιοχές της αγροτικής Αμερικής εξακολουθούν να στερούνται ευρείας και αξιόπιστης πρόσβασης στο Διαδίκτυο.
Ως εκ τούτου, εάν οι εργαζόμενοι δεν έχουν το εύρος του δικτύου που χρειάζονται για να ανταποκριθούν με συνέπεια στις υποχρεώσεις τους η επιχείρηση θα υποφέρει. Το 5G προσφέρει μια ελπίδα παγκόσμιας συνδεσιμότητας, αλλά δεν είμαστε ακόμα εκεί και το μεγαλύτερο μέρος της ισχυρής ανάπτυξης περιορίζεται στις μεγάλες πόλεις.
Προς το παρόν, εξακολουθούμε να ζούμε υπό το καθεστώς ενός ψηφιακού χάσματος, όπου περισσότερο από το 26% των αγροτικών περιοχών δεν έχουν πρόσβαση σε ευρυζωνικές συνδέσεις υψηλής ταχύτητας.
Αυτό δεν χρειάζεται να περιορίσει τον ενθουσιασμό για τις δυνατότητες τηλεργασίας και δεν πρέπει να αποθαρρύνει τους υπαλλήλους από την επιδίωξη των προγραμμάτων απομακρυσμένης εργασίας .
Ωστόσο, χρειάζεται να σκέφτονται περισσότερο ρεαλιστικά οι επικεφαλής των επιχειρήσεων όταν εξετάζουν το ενδεχόμενο χορηγίας των αιτημάτων τηλεργασίας ή ακόμα και απομάκρυνσης των γραφείων από τις μεγάλες πόλεις.
Η συνδεσιμότητα είναι το παν, και οι ηγέτες που αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν αυτό το γεγονός, δεν θα καταφέρουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των καιρών μας.
Η συζήτηση περί μισθού εξακολουθεί να είναι ένα φλέγον ζήτημα
Καθώς οι εργαζόμενοι απομακρύνονται από την αστική έδρα για να εργαστούν στις πιο προσιτές οικονομικά προαστιακές ή αγροτικές τοποθεσίες, οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν σοβαρά διλήμματα γύρω από το ζήτημα της μείωσης των μισθών.
Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν δύο κυρίαρχες θέσεις – είτε να μειώσει μία επιχείρηση την αμοιβή των εργαζομένων για να την συνταιριάξει με το τοπικό κάθε φορά κόστος ζωής, είτε να διατηρήσει τους μισθούς στα ίδια επίπεδα, γνωρίζοντας ότι η φύση της εργασίας δεν εξαρτάται άμεσα από την τοποθεσία.
Είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να υπερασπιστούν με σθένος την περικοπή των μισθών, αλλά , από την άλλη, πολλοί εργοδότες έχουν ήδη αποφασίσει να μειώσουν τους μισθούς.
Για παράδειγμα, το Facebook ανακοίνωσε γρήγορα την παράταση του καθεστώτος της τηλεργασίας, αναφέροντας ότι το ήμισυ των υπαλλήλων τους θα λειτουργούν υπό αυτό το καθεστώς για τα επόμενα 10 χρόνια.
Ωστόσο, η εταιρεία κατέστησε επίσης σαφές ότι η αμοιβή θα συνδέεται με την τοποθεσία, πράγμα που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι που μετακινούνται από τα γραφεία της Silicon Valley σε μία προαστιακή ή αγροτική περιοχή, θα πρέπει να αναμένουν την ταυτόχρονη μείωση των εσόδων τους.
Αντίθετα, η Reddit ανακοίνωσε ότι δεν θα προβεί στην περικοπή των αμοιβών ακόμη και αν οι εργαζόμενοι εγκαταλείψουν την περιοχή του κόλπου και το 61% των οργανισμών αναφέρει επίσης ότι θα διατηρήσει τους ίδιους μισθούς για τους εξ αποστάσεως εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την τοποθεσία τους.
Είναι σαφές ότι υπάρχουν πλεονεκτήματα και στις δύο πλευρές. Οι εταιρείες που συνδέουν τον μισθό με την τοποθεσία μπορεί να είναι σε θέση να αντέξουν οικονομικά και να απαλλαγούν από τα περιττά γεωγραφικά όρια.
Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι που κάνουν την ίδια δουλειά δεν πρέπει να τιμωρούνται μόνο επειδή επιθυμούν υψηλότερη ποιότητα ζωής, αφού η εκάστοτε εταιρεία είναι επίσης πιθανό να εξοικονομήσει χρήματα από τους άδειους χώρους γραφείων.
Ακόμη, ανεξάρτητα από τον γεωγραφικό εντοπισμό μιας επιχείρησης, η πιο σημαντική πολιτική θα είναι πάντα η ειλικρίνεια και η διαφάνεια. Οι αρμόδιοι και οι επικεφαλής των επιχειρήσεων θα πρέπει να δημιουργήσουν συγκεκριμένες πολιτικές εξ αποστάσεως εργασίας σχετικές με ζητήματα όπως η αποζημίωση μετεγκατάστασης και να γνωστοποιήσουν με σαφήνεια αυτά τα σχέδια στους παροντικούς και μελλοντικούς εργαζομένους.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω δεν πρέπει να εκληφθούν εκ μέρους των επιχειρήσεων ως απειλή , αλλά ως ευκαιρία για την προώθηση ενός εκτεταμένου και παραγωγικού εργατικού δυναμικού.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
