To βρετανικό εκπαιδευτικό σύστημα, πετυχαίνει τρόπον τινά να περιορίσει την πίστη στα θαύματα και την φαντασία στα σχολεία. Έτσι, συχνά οι Βρετανοί παρουσιάζονται ως υπερβολικά κυνικοί.
Πρόκειται για ένα πολιτιστικό κλισέ που αντικατοπτρίζεται ακόμα και στις διαφημίσεις τους. Οι βρετανικές διαφημίσεις τείνουν να είναι αστείες και συχνά λίγο αμήχανες, ενώ αντίθετα οι αμερικανικές διαφημίσεις, είναι συνήθως πιο συγκινητικές και ειλικρινείς. Ή, όπως θα έλεγαν και οι ίδιοι οι Αμερικανοί, λίγο soppy.
Αυτά ισχύουν, δηλαδή, μέχρι τον Δεκέμβριο. Πιο αναλυτικά, περίπου πριν από μία δεκαετία, οι βρετανικές διαφημίσεις για την χριστουγεννιάτικη περίοδο αποτελούσαν ένα συνονθύλευμα θορύβου και επίδειξης, που προωθούσαν επιθετικά τα προϊόντα και κραύγαζαν για τις πτώσεις των τιμών. Τότε, όμως, κάτι άλλαξε!
H εταιρεία John Lewis είναι ένας από τους πιο κλασικούς και παραδοσιακούς εμπόρους , διάσημος ως προμηθευτής διαχρονικών ρούχων και επίπλων που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από τους σικ Λονδρέζους.
Ίσως, δεν πρόκειται για έναν τομέα που θα περίμενε κανείς να δει την επανάσταση να συμβαίνει, όμως η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι εκεί πράγματι συνέβη μία μικρή επανάσταση.
Έτσι, το 2011, η John Lewis δημιούργησε μια απαλή, ήσυχη διαφήμιση για τις χαρές του χριστουγεννιάτικου δώρου: ένα μικρό αγόρι που αισθάνεται απέραντο ενθουσιασμό για το πρωί των Χριστουγέννων και εισβάλλει στην κρεβατοκάμαρα των γονιών του για να τους δώσει ένα δώρο.
Αυτή η διαφήμιση είχε τα πάντα όσα δεν είχε ποτέ έως τότε η βρετανική διαφήμιση, δηλαδή, συναίσθημα και ψυχή. Αυτό ήταν κάτι που αντιλήφθηκε σύσσωμο το βρετανικό κοινό: μέσα σε λίγες μέρες από την έναρξή του διαφημιστικού, το βίντεο είχε ξεπεράσει τις ένα εκατομμύριο προβολές στο YouTube.
Η εν λόγω διαφήμιση είχε συλλάβει μία σημαντική πτυχή: οι millenials στο Ηνωμένο Βασίλειο ανταποκρίνονται καλύτερα στο συγκινητικό περιεχόμενο από ό, τι οι Gen-Xers και Boomers.
Τον επόμενο χρόνο, η John Lewis διπλασίασε την ένταση των συναισθημάτων που προκάλεσε η διαφήμιση με ένα εξίσου φορτισμένο συναισθηματικά σποτ, όπου ένας χιονάνθρωπος πηγαίνει σε ένα μακρινό ταξίδι για να βρει το τέλειο δώρο για τον σύντροφό του.
Εκείνη τη χρονιά, τα καταστήματά της εταιρείας είδαν τις πωλήσεις να αυξάνονται κατά 44%! Η αύξηση της συναισθηματικής εμπλοκής και η αύξηση των αγορών φαίνεται ότι ήταν τελικά ποσά ανάλογα.
Ποικίλες εταιρείες μεγάλου μεγέθους άρχισαν να λαμβάνουν το μήνυμα και η τελευταία δεκαετία έχει μετατραπεί σε ένα είδος κούρσας συναισθηματισμού, καθώς παίκτες όπως η Sainsbury’s, μια τεράστια αλυσίδα super market, ενέτειναν τις προσπάθειες τους να αγγίξουν τις ευαίσθητες χορδές των καταναλωτών. Κάθε χρόνο, όλο και περισσότεροι διαφημιστές συμμετέχουν στον αγώνα.
Πλέον, η εταιρεία υφίσταται μία διπλή πίεση: πρώτα να ξεπεράσει το μέγεθος της προσπάθειας και της επιτυχίας του περασμένου έτους, και στην συνέχεια να ξεχωρίσει σε μια αγορά που έχει μετατραπεί στο Super Bowl των συναισθημάτων.
Πολλές μάρκες ζητούν από τους οργανισμούς τους διαφημίσεις που είναι λίγο πολύ στο στυλ της John Lewis. Αυτό που συνήθως εννοούν είναι ότι θέλουν μια διαφήμιση που να είναι συναισθηματική ή νοσταλγική, αλλά κάπου εκεί χάνουν την ουσία.
Εάν δεν μπορούν όμως να συσχετίσουν το συναίσθημα με την εμπειρία που κάποιος απολαμβάνει μέσω της τάδε εταιρείας ή του δείνα προϊόντος, τότε το μόνο που πετυχαίνουν είναι να αναδεικνύονται ως ανειλικρινείς. Η John Lewis είναι στην πραγματικότητα ένα εξαιρετικό μέρος για να κάνει κάποιος τις αγορές του γι’ αυτό και οι διαφημίσεις συνεχίζουν να λειτουργούν.
Το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται σε ένα περίεργο και κομβικό σημείο αυτή τη στιγμή. Βρίσκονται, μόλις λίγες ημέρες μακριά από την έξοδο από την ΕΕ, αλλά δεν έχουν ακόμη επεξεργαστεί πώς ακριβώς θα γίνει αυτό. Δεν είναι λίγοι αυτοί που εκφράζουν ανησυχίες πως ίσως το 2021 η βρετανική πραγματικότητα πρόκειται να καλύψει τη βρετανική διαφήμιση.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
