Η εταιρεία έρευνας και στρατηγικής marketing Long Lust δημοσίευσε την τελευταία της έρευνα αναφορικά με το μέλλον του ζωντανού θεάματος και πώς το αξιολογούν οι ίδιοι οι θεατές.
Με την συνεργασία καλλιτεχνών από το χώρο του θεάτρου, της μουσικής και του χορού διαμορφώθηκαν οι στόχοι της έρευνας και αναπτύχθηκε το ερωτηματολόγιο, στο οποίο συμμετείχαν 2.077 άνθρωποι το διάστημα 24-26 Μαΐου.
Όπως μας ανέφερε ο Βαγγέλης Σκούρας, ιδρυτής της Long Lust και υπεύθυνος για τη συγκεκριμένη μελέτη, «έχω μία ιδιαίτερη αγάπη για την τέχνη και ήθελα να χρησιμοποιήσω την έρευνα για να βοηθήσω τους ανθρώπους του χώρου μέσα σε ένα τόσο αβέβαιο περιβάλλον να πάρουν πιο αποτελεσματικές αποφάσεις».
Ένα από τα βασικά ευρήματα της έρευνας είναι ότι ο κόσμος έχει μία ουσιαστική αγάπη για τα ζωντανά θεάματα κι αντίστοιχα έντονη επιθυμία να παρευρεθεί σε αυτά όταν επιτραπούν.
Το 76% δηλώνει διατεθειµένο να πάει σε κάποια ζωντανή συναυλία/ παράσταση το διάστηµα 15 Ιουλίου – 15 Σεπτεµβρίου, ενώ παράλληλα το 52% υποστηρίζει ότι σκοπεύει γενικότερα να πηγαίνει σε αυτές µε την ίδια συχνότητα µε την οποία πήγαινε προ πανδηµίας.
Όπως πολλοί ερωτώμενοι δήλωσαν, στις συναυλίες και τις παραστάσεις βιώνουν ένα μοναδικό συναίσθημα επαφής, επικοινωνίας κι αλληλεπίδρασης που δεν μπορεί να υποκατασταθεί με κάποια άλλη μορφή ψυχαγωγίας.
Η µεγάλη πλειοψηφία επίσης νιώθει ασφαλής να πάει σε κάποια συναυλία/παράσταση εφόσον αυτές επιτραπούν. Tο κοινό δεν απαιτεί κάποια επιπλέον αυστηρά υγειονοµικά µετρά ως εχέγγυα ασφάλειας για τα ζωντανά θεάµατα όπως βλέπουµε να συµβαίνει άλλωστε και µε άλλες εκφάνσεις της καθηµερινής ζωής (π.χ. εστίαση, διασκέδαση).
Η ιδέα της χρήσης δημόσιου χώρου (π.χ. δρόμοι, πλατείες, πάρκα) αλλά κι εναλλακτικών χώρων (π.χ. βιομηχανικά κτίρια, λιμάνια, ύπαιθρο) για τη διεξαγωγή συναυλιών και παραστάσεων έχει πολύ θετική ανταπόκριση κι ενθουσιάζει το κοινό ως ιδέα.
H διαπίστωση αυτή έχει πολλαπλές ερμηνείες, από τη μία δείχνει ότι ο κόσμος είναι ανοιχτός να καλωσορίσει καινούριες ιδέες που θα του επιτρέψουν να ξαναβιώσει την εμπειρία της ζωντανής θέασης.
Επιπλέον υπογραμμίζει ότι το κοινό είναι έτοιμο να δει κάτι διαφορετικό, έχει διάθεση να εκτεθεί σε νέες συνθήκες και ιδέες. Άλλωστε οι μεγάλοι, ανοιχτοί χώροι ανταποκρίνονται και στο γενικότερο αίσθημα της πιο ασφαλούς παρακολούθησης και συμμετοχής.
Ο ρόλος και η αξιολόγηση της online παρακολούθησης θεαμάτων ήταν ένα σημαντικό ερώτημα που είχε η ομάδα των καλλιτεχνών και ήθελε να το διερευνήσει περεταίρω μέσω της έρευνας.
Μία πρώτη διαπίστωση είναι ότι οι ερωτώμενοι γενικά είδαν online παραστάσεις και συναυλίες κατά το διάστημα της καραντίνας, το 31% παρακολούθησε τουλάχιστον 5 online θεάματα και το 47% παρακολούθησε από 1 ως 4.
Το πιο σημαντικό αντιληπτό πλεονέκτημα των online θεαμάτων είναι ότι έδωσε την ευκαιρία στον κόσμο να δει παραστάσεις και συναυλίες τις οποίες δεν θα είχε δυνατότητα να απολαύσει με κάποιον άλλο τρόπο, π.χ. παραστάσεις του εξωτερικού.
Έχει ενδιαφέρον ότι οι θεατές ηλικίας 18-29 ετών αξιολογούν αυτό το πλεονέκτημα ακόμα πιο θετικά από τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες.
Παρόλα αυτά είναι ξεκάθαρο ότι η online παρακολούθηση υστερεί ουσιαστικά της δια ζώσης, το 87% του κοινού γενικά διαφωνεί ότι το online θέαμα μπορεί να θεωρηθεί ικανό και αξιόλογο υποκατάστατό του live.
Προχωρώντας όμως σε μεγαλύτερη ανάλυση βλέπουμε ότι εάν το online περιεχόμενο είχε πιο αποκλειστικό χαρακτήρα (π.χ. πρώτη προβολή, αποκλειστική διάθεση) τότε το 45% γενικά συμφωνεί ότι θα πλήρωνε για να έχει πρόσβαση σε αυτό ενώ η μεγάλη πλειοψηφία θα πλήρωνε 1-5€ για αυτή την υπηρεσία.
Όπως συμβαίνει με πολλά πράγματα στο μάρκετινγκ, αν το μέσο χρησιμοποιηθεί με τρόπο που απαντά αποτελεσματικά και ειλικρινά στα κίνητρα και τις ανάγκες του κοινού τότε μπορεί να έχει χρησιμότητα κι αποδοτικότητα.
Τέλος, οι θεατές δείχνουν να τους απασχολεί η δύσκολη κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι εργαζόμενοι στην τέχνη και το 75% γενικά συμφωνεί με την ιδέα να μπει ένα μικρό τέλος στις τιμές των εισιτηρίων για την υποστήριξη των εργαζομένων.
Η παρουσίαση της έρευνας είχε πολύ θετική αποδοχή από τους ανθρώπους του χώρου και όπως οι ίδιοι δήλωσαν θα τους βοηθήσει στο σχεδιασμό για το μέλλον της τέχνης στην Ελλάδα.
«Για εμάς αυτό που έχει ακόμα περισσότερη ουσία είναι ότι δείξαμε την πρακτική αξία και σημασία της έρευνας, ακόμα περισσότερο σε ένα χώρο που δεν έχει συνηθίσει να χρησιμοποιεί αντίστοιχα εργαλεία στρατηγικής» αναφέρει κλείνοντας ο κ. Σκούρας.
«Έχει ενδιαφέρον το επίπεδο του commitment και engagement που δείχνει να έχει το φιλοθεάμον κοινό με τις ζωντανές συναυλίες και παραστάσεις. Ως συνέπεια αυτού είναι ιδιαίτερα ανοιχτό σε νέες προτάσεις κι εναλλακτικές αλλά και ιδιαίτερα πρόθυμο να ‘αγοράσει’ το συγκεκριμένο πολιτιστικό προϊόν όταν αρχίσει να διατίθεται ξανά.
Μακάρι να μπορούσαν πολλές άλλες μάρκες ή κατηγορίες προϊόντων και υπηρεσιών να δημιουργήσουν αντίστοιχου βάθους συναισθηματικές σχέσεις με τους χρήστες/καταναλωτές.
Επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά ότι όταν αυτό που προσφέρεται έχει ουσιαστική διαφοροποίηση και λαμβάνονται πραγματικά υπόψη η διάθεση και τα κίνητρα των δυνητικών αγοραστών τότε δημιουργούνται πιο στέρεοι και ασφαλείς δεσμοί, καταναλωτικοί ή μη.»
Μπορείτε να διαβάσετε την έρευνα στο παρακάτω link https://thelonglust.com/wp-content/uploads/2020/06/TO-MELLON-TOU-ZONTANOU-THEAMATOS.pdf ενώ περισσότερες πληροφορίες για τη Long Lust μπορείτε να βρείτε στο www.thelonglust.com
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
