Η νέα νοοτροπία της Coca Cola

Στην επιστολή προς τους μετόχους το 2016, ο James Quincey, ο νέος CEO της Coca Cola, ανακοίνωσε ότι αντί να πουλά τα προϊόντα που η εταιρεία θέλει να πουλήσει, η Coca Cola θα πωλούσε πλέον “αυτό που θέλουν πραγματικά οι καταναλωτές στα ψυγεία τους, στα τραπέζια και στα χέρια τους”.

Με άλλα λόγια, ο καταναλωτής είναι τώρα το αφεντικό στην Coca Cola.

Ο Quincey ανακοίνωσε ότι η αλλαγή του πολιτισμού της Coca Cola, από μια σταθερή σε μια νοοτροπία ανάπτυξης, σήμαινε ότι η Coca-Cola θα πωλούσε “πιο φυσικά ποτά” με λιγότερη ζάχαρη και “πιο λειτουργικά οφέλη.”

Η εταιρεία θα επιταχύνει την ανάπτυξη προϊόντων – να υιοθετήσουν μια νέα κουλτούρα μάθησης. Αλλά αυτό δεν ήταν μια νέα ιδέα στην Coca-Cola.

Στην επιστολή προς τους μετόχους του 1995, ο θρυλικός CEO της Coca-Cola, Roberto Goizueta, περιέγραψε τη νοοτροπία της Coca Cola ως μια «σημαντικά ανταγωνιστική πραγματικότητα».

Ήταν ορατό όταν οι υπάλληλοι έδειχναν ότι μπορούσαν «να βρουν ευκαιρίες που άλλοι δεν μπορούσαν να δουν …» Όταν οι υπάλληλοι της Coca Cola περπατούσαν σε ένα δωμάτιο , δήλωσε ο Goizueta, “δεν βλέπουν πού βρίσκεται η Coca-Cola. Βλέπουν πού δεν βρίσεκται”.

Πώς αυτή η νοοτροπία υποστηρίζει την ανάπτυξη; Κατά τη διάρκεια της 16χρονης βασιλείας του Goizueta, η αγοραία αξία της Coca Cola αυξήθηκε από 4 δισεκατομμύρια δολάρια σε 145 δισεκατομμύρια δολάρια.

Οι λέξεις στην επιστολή του του 1995 καταλήγουν στη δημιουργία ενός μοντέλου που προσδιορίζει τέσσερα είδη νοοτροπιών ευκαιριών.

– Δεν μπορείτε να δείτε ή να φανταστείτε νέες ευκαιρίες; Έχετε μηδενική νοοτροπία ευκαιριών.
– Μπορείτε να δείτε ευκαιρίες ανάπτυξης και εκμάθησης, αλλά σας λείπει η εμπιστοσύνη για να επωφεληθείτε από αυτές; Αν ναι, έχετε παθητική νοοτροπία ευκαιριών.
– Μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τις ευκαιρίες γύρω σας; Αν αυτό ισχύει, έχετε μια ενεργή νοοτροπία ευκαιριών.

– Βλέπετε τον κόσμο διαφορετικά από τους άλλους; Αυτό σας επιτρέπει να φανταστείτε και να επωφεληθείτε από νέες ευκαιρίες; Πρόκειται για μια δημιουργική νοοτροπία ευκαιριών.
Είναι αυτό που περιγράφεται από τον Goizueta όταν είπε ότι οι άνθρωποί του θα μπορούσαν να μπουν σε ένα δωμάτιο και να δουν “που δεν είναι η Coca-Cola”.

Ο Goizueta ονόμασε αυτή την δημιουργική νοοτροπία “μια αληθινή στρατηγική ικανότητα.” Έγραψε: “Η Coca-Cola είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό πλεονέκτημα, που μερικοί άνθρωποι το έχουν και μερικοί όχι.”

Ο Goizueta αναμένει από τους ανθρώπους της Coca-Cola να αναλάβουν την ευθύνη για την εκμάθηση και τον πειραματισμό τους και αναμένει το ίδιο και από τον εαυτό του.

Στην επιστολή των μετόχων έγραψε:« Είμαι υπερήφανος να λέω ότι έμαθα περισσότερα το 1995 από ό, τι κάθε χρόνο πριν, αλλά όχι τόσα όσα θα μάθω φέτος. »

Πώς ο Διευθύνων Σύμβουλος Quincey εμπνέει την νέα αναπτυξιακή κουλτούρα της Coca-Cola;

Στην επιστολή του για τους μετόχους του 2016, ο Quincey χαρακτήρισε τον «πολιτισμό με βάση τις επιδόσεις» της Coca-Cola, την οποία αξιολογεί με «ταχύτητα, ευελιξία και επιχειρηματικότητα».

Οι καταναλωτές αναμένουν ότι οι εργαζόμενοι θα είναι «τόσο προσεκτικοί και γρήγοροι» και ότι «θα κάνουν περισσότερα πράγματα πιο αποτελεσματικά».

Στην επιστολή του του 2017, ο Quincey ανέφερε τις αλλαγές στην ηγεσία της Coca-Cola. Εκείνη τη χρονιά δημιουργήθηκε ένας νέος ρόλος – Διευθυντής Ανάπτυξης.

Επιπλέον, διορίστηκαν νέοι διευθυντές επιχειρήσεων πεδίου, μειώθηκαν τα εταιρικά στελέχη και δημιουργήθηκε ένα νέο μοντέλο με μετρήσεις που ενθάρρυναν την ανάπτυξη.

Στην επιστολή του του 2018, ο Quincey ανέφερε τις αλλαγές στην ανώτατη ιεραρχία. Εκείνη τη χρονιά, η Coca-Cola δεν ανακοίνωσε μόνο νέο πρόεδρο, chief operating office και CFO, προήγαγε επίσης νέους προέδρους ομάδας και επιχειρηματικών μονάδων.

Επιπλέον, δημιουργήθηκε μια νέα επιχειρηματική μονάδα Global Venture για την προώθηση νέων εμπορικών σημάτων και εξαγορών, όπως η πρόσφατα αγορασμένη Costa Coffee.

Ο Quincey δεν αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους. Οι επενδυτές το έχουν επίσης παρατηρήσει. Η μετοχή έχει αυξηθεί τους τελευταίους έξι μήνες και υπερνικά τον παραδοσιακό αντίπαλο, την Pepsi.

Ωστόσο, ο Quincey δεν έχει συνδεθεί ακόμη συναισθηματικά με τους υπαλλήλους του με τον τρόπο που το έκανε ο Goizueta στην επιστολή του για τους μετόχους του το 1995.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν αναγνωριστεί στις επιστολές του Quincey για τη συμβολή τους στα αποτελέσματα της εταιρείας. Αν και αναφέρθηκε σε εκείνους στην επιστολή του 2017, σημειώνοντας ότι “η αλλαγή είναι δύσκολη”.