Waffleheads: μια ομάδα ένθερμων οπαδών της Vans, που πήρε το όνομά της από τη χαρακτηριστική σόλα που υπάρχει σε κάθε ζευγάρι παπουτσιών της μάρκας.
Το κίνημα συνεχίζει να αυξάνεται, αλλά λίγοι μπορούν να ανταγωνιστούν τον Henry Davies όταν πρόκειται για τη βαθιά αγάπη που κατέχει για τα Vans.
Ως ιδρυτής του Pillow Heat – ένας ιστότοπος κυνηγιού αθλητικών παπουτσιών που αναζητά παλιά μοντέλα που έχουν ξεμείνει από το παρελθόν ανέγγιχτα στα κουτιά τους, σε όλο τον κόσμο – ο Davies έβαλε τον εαυτό του μια πρόκληση: να αποκτήσει κάθε ζευγάρι αμερικανικών vintage Vans.
Καθόλου εύκολη υπόθεση, ειδικά καθώς το εμπόριο αθλητικών παπουτσιών γίνεται μια συνεχώς διογκούμενη χρηματιστηριακή αγορά γεμάτη σκληρούς συλλέκτες και ψαγμένους 16άχρονους.
Όμως, σε αντίθεση με τις διασημότητες του YouTube και εκείνων που λατρεύουν το στυλ των rappers, ο Davies φαίνεται να συλλέγει από καθαρό πάθος, γιατί αγαπά την μάρκα σε αντίθεση με τους θεατρινισμούς που περιβάλλουν τώρα το streetwear γενικότερα.
Ο ίδιος παραχώρησε μια συνέντευξη.
Γιατί Vans; Τι κάνει το σήμα τόσο ξεχωριστό για εσάς;
Αρχικά, ήταν η “ακεραιότητα” των παλιών vintage προϊόντων που πραγματικά με κέρδισε. Ως συλλέκτης, ήθελα να φορέσω αυτά τα παλιά παπούτσια.
Το σχήμα ήταν διαφορετικό, το υλικό ήταν καλύτερο και είχαν ένα πολιτιστικό βάθος που μου ταίριαζε. Υπάρχει ένα σύστημα πεποιθήσεων το οποίο αναγνωρίζω και εγγενείς οικογενειακές αξίες – αυτά τα πράγματα είναι σημαντικά για μένα. Αυτό το κατέστησε ακόμη πιο σημαντικό.
Ποιο ήταν το πρώτο ζευγάρι που πήρατε ποτέ;
Η ασπρόμαυρη σκακιέρα σε slip-on. Τα αγόρασα το 2000, άρα όχι και πολύ καιρό πριν. Ποτέ δεν φορούσα τα Vans ως παιδί, οπότε ανέκτησα το χαμένο χρόνο στα επόμενα 19 χρόνια.
Και το αγαπημένο σας ζευγάρι;
Τα Vans Era, που ονομάζονται Style 95.
Για πρώτη φορά κυκλοφόρησαν το 1976, την εποχή του μπλε-κόκκινου-μπλε Era είναι το παπούτσι που ουσιαστικά μεταμόρφωσε το εμπορικό σήμα: πρώτες συνδέσεις του με το skateboarding, που προσωπικά πιστεύω ότι καθορίζουν την τροχιά της Vans για τα επόμενα 40 χρόνια.
Ήταν μια σημαντική στιγμή στην ιστορία της νεανικής κουλτούρας και του streetwear όπως το γνωρίζουμε.
Τι θεωρείτε streetwear τώρα που τα brands παλεύουν με το mainstream;
Αυτό που το καθιστά ξεχωριστό είναι οι λόγοι για τους οποίους αγάπησα την Vans: το κάνουν για τους σωστούς λόγους.
Εάν υπάρχουν καλές αξίες της μάρκας, τότε υπάρχει κάτι παραπάνω από το να βγάλεις απλά χρήματα.
Πρόκειται για τον επηρεασμό του πολιτισμού και, στη συνέχεια, για την υποστήριξη μίας συγκεκριμένης υποκουλτούρας. Εάν δεν υπάρχει ουσία και δεν υπάρχει βάθος, η μάρκα γίνεται κενή και άδεια. Θέλω η συλλογή μου να έχει ουσία.
Η Vans δεν προοριζόταν ποτέ να είναι μια παγκόσμια μάρκα. Πώς αισθάνεται η ιδρυτική οικογένεια για το μέγεθος και το εύρος της φίρμας τώρα;
Ο γιος του ιδρυτή εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο μέρος της μάρκας, αλλά μοιράζεται τα ίδια ιδεώδη με μένα.
Είναι από τον παλιό κόσμο και εκτιμά όλα όσα οδήγησαν σε αυτή τη θέση και είναι καθαρός και ρομαντικός και έχει υπέροχο πνεύμα.
Έκαναν οικογενειακώς ένα καλό προϊόν, αυτό ήταν το μόνο που ήθελαν να κάνουν, και αυτό έπιασε, και μέρος του λόγου που κάνω τη δουλειά μου είναι γιατί θέλω να είμαι σαν ο Paul Van Doren ιδρυτή των Vans.
Όσον αφορά την ποπ πολιτισμική σημασία, ποια ήταν η μεγαλύτερη στιγμή της Vans;
Στη δεκαετία του ογδόντα, η τηλεοπτική σειρά ” Fast Times at Ridgemont High” έκαναν τη Vans mainstream. Ο Jeff Spicoli (που τον ερμήνευε ο νεαρός τότε Sean Penn) καπνίζει ένα bong, παίρνει τα Vans από το κουτί και αυτό κατέληξε να είναι ένα ιδιοφυές τυχαίο marketing.
Επεκτάθηκε πέρα από το skateboarding, πέρα από τους προφανείς συνδέσμους.
Οι συνδέσεις με την μουσική περιοδεία Warped tour που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο παρουσίασε τα Vans σε μια νέα γενιά και οι συνδέσεις με high-end fashion brands όπως η Kenzo παρουσίασαν το brand σε ένα νέο κοινό.
Πόσα ζεύγη Vans κατέχετε;
Προσπαθώ να μην μετράω, αλλά είναι κοντά στα 1.000.
Όλα είναι διάσπαρτα, στο παλιό μου κατάστημα είναι σε στοίβες, στο τρέχον κατάστημά μου είναι σε στοίβες, στο σπίτι μου είναι σε στοίβες, και έχω εκθέσεις σε όλο τον κόσμο.
Υπάρχει ένας τύπος στην Ταϊλάνδη που με βοηθά, ένας στην Καλιφόρνια και πολλοί άλλοι τριγύρω.
Μερικά από τα παπούτσια δεν μου αρέσουν και τόσο, αλλά υπάρχει κάτι μέσα μου που θέλει να έχει ένα από όλα. Δεν θα είμαι ικανοποιημένος μέχρι να τα αποκτήσω όλα.
Υπάρχει μια εκτίμηση στη δημιουργία μιας συλλογής: δεν θα είναι όλα αισθητικά ευχάριστα, αλλά εξακολουθούν να αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας.
Συνδεθείτε παρακάτω
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
