Η κουλτούρα πίσω από την τεχνολογία

Το μεγαλύτερο μέρος κάθε τεχνολογίας σε όλη την ιστορία ενημερώνεται από πολιτιστικά πρότυπα και κοινωνικές συμβάσεις. Αυτή τη στιγμή βλέπουμε πώς ο πολιτισμός και η τεχνολογία μπορεί να έρθουν σε σύγκρουση με τα οχήματα χωρίς οδηγό, καθώς σχεδόν οι μισοί καταναλωτές δεν θέλουν αυτά τα οχήματα. Και υπάρχουν πολλοί που δεν θα μπουν σε αυτά τα αυτοκίνητα μέχρι να υπάρξει αποδεδειγμένη και απόλυτη βεβαιότητα ασφάλειας. Ωστόσο, οι πολλοί λόγοι πίσω από τους οποίους οι άνθρωποι δεν θέλουν τα αυτο-οδηγούμενα αυτοκίνητα, είναι τόσο πολιτιστικοί όσο και τεχνολογικοί.

Στην πραγματικότητα, μεγάλο μέρος της τεχνολογίας μας καθοδηγείται από πολιτιστικά πρότυπα και πολιτικές πραγματικότητες και δεν υπάρχει καλύτερο μέρος για να το δούμε αυτό σε δράση παρά ερευνόντας γιατί οδηγούμε στην αριστερή ή δεξιά πλευρά του δρόμου. Γιατί ορισμένες χώρες που κινούνται στην αριστερή ή δεξιά πλευρά του δρόμου δεν αποτελούν εξαίρεση στην αλήθεια ότι η τεχνολογία επηρεάζεται άμεσα από τον πολιτισμό.

Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, η οδήγηση γινόταν στην Ευρώπη στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Για παράδειγμα, η αρχαιολογική έρευνα στο Swindon της Αγγλίας αποδεικνύει ότι οι Ρωμαίοι οδηγούσαν τις άμαξές τους στην αριστερή πλευρά, όπως καταδεικνύουν οι βαθύτερες αυλακώσεις στην αριστερή πλευρά του δρόμου που οδηγούσαν στην έξοδο από ένα λατομείο σε σύγκριση με εκείνες στη δεξιά πλευρά που έφτανε στην είσοδο του λατομείου. Επιπλέον, μελετώντας τη χρήση των όπλων και του γεγονότος ότι οι περισσότεροι άνθρωποι ήταν δεξιόχειρες και κρατούσαν τα όπλα τους στην αριστερή πλευρά του σώματος, η αριστερή ήταν η πιο λογική πλευρά για να οδηγήσει κάποιος, ενώ αυτή η διάταξη απελευθέρωνε το χέρι για χαιρετισμό στους περαστικούς αναβάτες με το δεξί χέρι ή, εάν ήταν απαραίτητο, για να φθάνει στο σπαθί του.

Το 1773, καθώς η κυκλοφορία των αλόγων αυξανόταν και το πλάτος των δρόμων μειωνόταν, η βρετανική κυβέρνηση εισήγαγε το νόμο περί γενικών αυτοκινητοδρόμων που συνιστούσε τη διατήρηση της αριστεράς. Αυτό όμως δεν επιβλήθηκε στον νόμο, μέχρι το 1835 με το νόμο περί αυτοκινητοδρόμων. Σε πολλές άλλες χώρες όπως η Βρετανία, τα μικρότερα οχήματα και τα ωφέλιμα φορτία ήταν πιο συνηθισμένα, οπότε η διατήρηση της αριστεράς ήταν επίσης παράδοση.

Ωστόσο, με την άνοδο της μεγάλης άμαξας οδηγούμενης από άλογο ή μεγάλες ομάδες αλόγων σε κάποιες χώρες, οι οδηγοί κάθονταν ως επί το πλείστον στο αριστερό πίσω άλογο προκειμένου να χρησιμοποιήσουν το δεξί τους χέρι για να ελέγξουν την υπόλοιπη ομάδα κρατώντας παράλληλα τη δεξιά πλευρά του δρόμου για να παραμείνουν σε κεντρική θέση ορατότητας. Στην μετά- Επαναστατική Γαλλία, αυτή η πρακτική έγινε διαδεδομένη ως μέρος μιας γενικής αναταξινόμησης της κοινωνίας και συνεχίστηκε από τον Ναπολέοντα ο οποίος διέταξε τα στρατεύματά του να παραμένουν δεξιά, μια κίνηση η οποία απέδειξε επίσης ότι κυριαρχούσε επί των αντιπάλων του στη μάχη. Στη Γαλλία, πριν από την Επανάσταση, οι αριστοκράτες οδηγούσαν τις αμαξοστοιχίες τους στην αριστερή πλευρά των δρόμων, αναγκάζοντας τους άλλους να περάσουν στη δεξιά πλευρά. Αλλά μετά τη δημοσίευση της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1791, η αριστοκρατία, μη θέλοντας να στοχοποιηθεί, διατήρησε τη θέση στα δεξιά. Με τους επαναστατικούς πολέμους του Ναπολέοντα, η δεξιά οδήγηση εξαπλώθηκε στις χώρες που περιβάλλουν τη Γαλλία, την Ισπανία, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Ιταλία και έπειτα ακόμα πιο μακριά στην Πολωνία και τη Δανία.

Ακόμα, οι ΗΠΑ ξεκίνησαν την αριστερή οδήγηση χάρη στον στρατηγό Lafayette ο οποίος συμβούλευε κατά τη διάρκεια του πολέμου της Ανεξαρτησίας. Από διοικητικής απόψεως, όμως, όπως και στη Γαλλία, αυτό δεν είχε νόημα, καθώς τόσο η Γαλλία όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν χώρες όπου οι μεγάλες μετακινήσεις ήταν πιο συχνές. Λόγω των τεράστιων μεγεθών των υλικών που μεταφέρονται, οι ομάδες των δύο ή τεσσάρων αλόγων που οδηγούσαν τα βαγόνια ήταν άχρηστες. Αντ ‘αυτού, τα βαγόνια αυτά απαιτούσαν μεγάλες ομάδες αλόγων με 10 και 12 άλογα που τραβούσαν βαριά φορτία. Με τον οδηγό να κάθεται στο αριστερό οπίσθιο άλογο κρατώντας ένα μακρύ μαστίγιο στο ελεύθερο δεξί χέρι του, αυτή η θέση θα επέτρεπε στον οδηγό να αυξήσει τον έλεγχό του και να φτάσει στα άλογα. Τελικά με τα βαριά βαγόνια Conestoga και τα οχήματα για τα λιβάδια που έφεραν έποικους στην αμερικανική δύση, αυτά τα ογκώδη οχήματα ήταν καλύτερο να οδηγούνται στα δεξιά .

Με την εφεύρεση του αυτοκινήτου, τα πρώιμα αυτοκίνητα κατασκευάστηκαν με τιμόνι στην κεντρική θέση, αλλά οι αυτοκινητόδρομοι ήταν ήδη σταθερά εγκατεστημένοι αυτή τη φορά. Έτσι, οι αλλαγές στη θέση του αυτοκινήτου στο δρόμο από τις αρχές του τέλους του 19ου αιώνα είχαν πολύ περισσότερο να κάνουν με την πολιτική παρά με τα τοπικά έθιμα. Με αυτό τον τρόπο, η βρετανική αυτοκρατορία επέβαλε την αριστερή οδήγηση μεταξύ όλων των αποικιών της, ενώ η Γαλλία επέβαλε επίσης τη δεξιά οδήγηση στις αποικίες της.

Υπάρχουν ακόμη συζητήσεις σχετικά με το αν το βρετανικό σύστημα μπορεί να είναι καλύτερο, με το αριστερό χέρι στο κιβώτιο ταχυτήτων και το δεξί χέρι στο τιμόνι, αλλά η νέα τεχνολογία οδήγησης καταργεί ακόμη και τα γρανάζια και τα τιμόνια. Αλλά μέρος του γιατί οδηγούμε, συχνά δεν έχει να κάνει πραγματικά με την μετακίνησή μας από ένα σημείο σε ένα άλλο και έχει πολλά περισσότερα να κάνει με την αίσθηση της κίνησης και τα ανοιχτά παράθυρα ενώ οδηγούμε στην ύπαιθρο ακούγοντας την αγαπημένη μας μουσική. Οι κανόνες της τεχνολογίας και οι κοινωνικές συμβάσεις που οδηγούν σε ορισμένες καινοτομίες έχουν πολύ περισσότερα να κάνουν με τις κοινωνικές και προσωπικές συνθήκες από ό, τι η ίδια η τεχνολογία.

Για παράδειγμα, υπάρχει μία εξαίρεση από τους βρετανικούς νόμους που υποχρεώνουν τα οχήματα να μένουν αριστερά. Μια πράξη του κοινοβουλίου που ψηφίστηκε το 1902 επιτρέπει στα βαγόνια και στα αυτοκίνητα να εισέλθουν και να εγκαταλείψουν το Savoy Court Hotel στη δεξιά πλευρά για να φιλοξενήσουν την πλούσια ελίτ που θα μπορούσε να βγει από το αυτοκίνητο στο ξενοδοχείο με στυλ, αφού οι γυναίκες παραδοσιακά κάθονταν πίσω από τον οδηγό. Μια τέτοια διευθέτηση επέτρεπε στις γυναίκες αυτές να βγαίνουν από το αυτοκίνητο απευθείας στην είσοδο του ξενοδοχείου χωρίς να χρειάζεται να βγει ο άνδρας πριν από εκείνες.

Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο εξελιγμένη είναι η τεχνολογία μας, τα κοινωνικά έθιμα της εποχής φαίνεται να υπαγορεύουν τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιείται η τεχνολογία και ακόμη και ποιος τη χρησιμοποιεί.