Η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης στην Κίνα στερεί μερική από τη λάμψη ενός από τα μεγαλύτερα αξιοθαύμαστα της χώρας προς τις ξένες επιχειρήσεις: την προθυμία των καταναλωτών να αγοράσουν αγαθά υψηλότερης τιμής καθώς αυξάνονται τα εισοδήματά τους.
Έτσι υποστηρίζει ο Shaun Rein, σύμβουλος επιχειρήσεων στη Σαγκάη. “Οι αγορές εργασίας είναι κακές”, δήλωσε σε συνέντευξή του. Επιπλέον, σε σύγκριση με το παρελθόν, οι καταναλωτές δέχονται καλύτερα τα εγχώρια προϊόντα. «Είναι όλο και πιο υποστηρικτικοί και πιο εθνικιστικές όταν πρόκειται για κινεζικά εμπορικά σήματα», είπε. Η Apple, για παράδειγμα, αντιμετωπίζει προβλήματα στη χώρα “εξαιτίας του γεγονότος ότι είναι εκτός ανταγωνισμού από τις Huawei, Oppo και Vivo με πολύ καλύτερα σημεία τιμών”.Ο Rein είναι ο συγγραφέας των βιβλίων “The End of Copycat China”, “The End of Cheap China” και “The War for China’s Wallet: Profiting from the New World Order”. Ακολουθούν αποσπάσματα από την συνέντευξη.
Ποια είναι η δική σας εκδοχή για την οικονομία της Κίνας;
Είναι πολύ πιο αδύναμη από ότι αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι. Οι αγορές εργασίας είναι κακές. Από τον Οκτώβριο, έγινε πολύ δύσκολο ακόμη και τα παιδιά από κορυφαία πανεπιστήμια όπως το Στάνφορντ και το Κολούμπια να βρουν δουλειές. Όταν ξεκινήσαμε τις δραστηριότητές μας το 2005, θα αποφοιτούσαν από τις Η.Π.Α. τον Ιούνιο, έψαχναν για βίζα στις Ηνωμένες Πολιτείες για τρεις ή τέσσερις μήνες, δεν μπορούσαν να πάρουν και στη συνέχεια επέστρεφαν στην Κίνα. Πέρασε μια εβδομάδα για να προσλάβω κάποιον. Θα έπρεπε να αποφασίσω πολύ γρήγορα. Ακόμη και τον Αύγουστο του 2018, θα έπρεπε να αποφασίσουμε σε μια εβδομάδα. Τώρα, οι άνθρωποι που τους πήρα συνέντευξη τον Οκτώβριο ψάχνουν ακόμα για δουλειές. Οι αγορές εργασίας κατέρρευσαν τον Οκτώβριο.
Έτσι, από την πλευρά των καταναλωτών, αυτό το χτύπημα είναι σκληρό. Αρχίζουν να κόβουν τις δαπάνες. Μειώνουν τις μεγάλες αγορές όπως τα σπίτια και τα αυτοκίνητα. Εξακολουθούν να ταξιδεύουν στο εξωτερικό, αλλά δεν πηγαίνουν τόσο συχνά Αμερική ούτε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τώρα ταξιδεύουν σε πιο κοντινά μέρη, τόσο στην Ταϊλάνδη, όσο και την Ιαπωνία. Είμαστε πολύ αισιόδοξοι για τον εγχώριο τουρισμό.
Το επόμενο θέμα είναι ότι διαπραγματεύονται γενικά. Έτσι αντί να αγοράσουν ένα Starbucks latte, πηγαίνουν στο Luckin. Αντί να πηγαίνουν σε κινηματογραφικές αίθουσες Imax, παρακολουθούν στο iQiyi και βίντεο στο διαδίκτυο. Έτσι, το 2019, η άνετη κατανάλωση που πολλοί άνθρωποι δήλωσαν ότι οι αγοραστές θα κάνουν, τέλειωσε και τώρα διαπραγματεύονται. Μια μεγάλη στροφή.
Τι σημαίνει αυτό για τις πολυεθνικές; Σε ποιο βαθμό οι πολυεθνικές εμπλέκονται στις σχέσεις της Κίνας με τη Δύση;
Δεν έχουμε δει αντιαμερικανικό συναίσθημα στην πλευρά των καταναλωτών εκτός από την Apple. Επειδή οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προχώρησαν σε διπλωματική ομηρία με τη σύλληψη της Meng Wanzhou (Huawei CFO), υποστηρίζουν την Huawei. Όμως, γενικά, οι άνθρωποι δεν αγοράζουν πολυεθνικά αγαθά, όχι από την άποψη της οικονομίας ή από το αντιαμερικανικό πνεύμα. Είναι επειδή γίνονται όλο και πιο υποστηρικτικοί και πιο εθνικιστικές όταν πρόκειται για κινεζικά εμπορικά σήματα.
Για παράδειγμα, το 2011, πραγματοποιήσαμε συνεντεύξεις σε 5.000 καταναλωτές σε 15 πόλεις και τότε το 85% των ερωτηθέντων καταναλωτών προτιμούσε να αγοράσει μια ξένη μάρκα από ένα τοπικό εμπορικό σήμα. Το 2016, κάναμε την ίδια έρευνα. Αυτή τη φορά, το 60% των καταναλωτών δήλωσε ότι θα αγόραζε πάντα μια εγχώρια κινεζική μάρκα έναντι ενός ξένου εμπορικού σήματος. Δεν έκανα καν την έρευνα το 2017 ή πέρυσι.
Επομένως, τα προβλήματα της Apple στην Κίνα δεν οφείλονται στην οικονομία. Δεν οφείλονται στο αντιαμερικανικό συναίσθημα. Λόγω του γεγονότος ότι βρίσκονται εκτός ανταγωνισμού από τις Huawei, Oppo και Vivo σε πολύ καλύτερα σημεία τιμών.
Πώς οι πολυεθνικές ως ομάδα αντιδρούν σε όλα αυτά;
Χτυπιούνται πολύ σκληρά. Οι μόνες μάρκες που πάνε καλά, είναι τα πολύ μεγάλα brands που έχουν μια απίστευτη θέση μάρκας – η Nike, η Chanel, η Estee Lauder. Άλλες μάρκες βρίσκονται σε κατάσταση σύγχυσης. Νομίζουν ότι είναι η οικονομία, αλλά δεν είναι. Πρέπει να προσαρμοστούν. Πρέπει να καταλάβουν ότι ο καιρός που οι Κινέζοι επιθυμούσαν τις δυτικές μάρκες τελείωσε.
Πώς πρέπει να προσαρμοστούν;
Πρέπει είτε να αγοράσουν μια κινεζική επιχείρηση, είτε πρέπει να προχωρήσουν ακόμη περισσότερο στην αγορά, σε ορισμένες περιπτώσεις πρέπει να προσφέρουν προϊόντα με μεγαλύτερη αξία.
Κάποια πρόσφατα παραδείγματα πολυεθνικής που αγοράζει κινεζική επιχείρηση;
Όχι.
Πότε θα τελειώσει αυτή η κατάσταση;
Πρόκειται για κατάσταση που θα διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η οικονομία είναι πολύ χειρότερη από ό, τι αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι. Κανένας από τους πελάτες μου δεν βγάζει πολλά χρήματα. Αν κανείς δεν βγάζει χρήματα, πώς να ελπίζει σε 6% αύξηση; Δεν μπορώ να το καταλάβω.
Τι γίνεται με τη βιομηχανία αυτοκινήτων;
Υπάρχουν δύο πράγματα που χτυπούν τα αυτοκίνητα. Πρώτον, οι τιμές είναι τόσο υψηλές και οι άνθρωποι ανησυχούν για τις οικονομίες τους, κι έτσι παρακάμπτουν την αγορά αυτοκινήτου. Χτυπούν τα αμερικάνικα σήματα λόγω των τιμών. Οι άνθρωποι αγοράζουν Lexus και BMW επειδή η Κίνα έχει μειώσει τα τιμές σε σχέση με τη Γερμανία και την Ιαπωνία, αλλά δεν αγοράζουν αμερικανικά εμπορικά σήματα. Παρατηρήσαμε ότι οι πωλήσεις της Ford μειώθηκαν κατά 50% ετησίως στο τέταρτο τρίμηνο. Και έχουμε επίσης την μοιρασμένη μετακίνηση. Αυτή είναι μια μεγάλη τάση στην Κίνα, επειδή είναι πολύ δύσκολο να εκδώσει κανείς πινακίδα κυκλοφορίας. Είναι ακριβό. Ποτέ δεν κατάφερα να βγάλω μία. Η εταιρεία μου έπρεπε να αγοράσει όλες τις πινακίδες μου και κοστίζουν $ 30.000 η καθεμιά. Έτσι, οι Αμερικανοί κατασκευαστές αυτοκινήτων αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. Τώρα το δεύτερο θέμα είναι ότι οι άνθρωποι ελπίζουν στο τέλος του εμπορικού πολέμου και λένε αν υπάρξει τέλος, η Κίνα θα μπορούσε να μειώσει ακόμα περισσότερο τις τιμές για τα αυτοκίνητα. Έτσι, οι άνθρωποι είναι σε φάση αναμονής για τους επόμενους τρεις μήνες. Και αυτό συνέβη και με τα Tesla. Περιμένουν πότε τα Tesla θα ανοίξουν το εργοστάσιό τους στην Κίνα τον Μάιο ή πότε θα μειώσουν τις τιμές τους. Έτσι, η αγορά για τα αμερικανικά αυτοκίνητα στην Κίνα είναι προβληματική επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν χρήματα, ή αν έχουν χρήματα, έχουν υιοθετήσει μια στάση αναμονής.
Τι σημαίνει αυτή η μοιρασμένη οικονομία για τις ξένες επιχειρήσεις; Είναι εύκολο να σκεφτούμε τις κινεζικές εταιρείες όπως το Didi να επωφελούνται και ίσως η Geely, η οποία φαίνεται να χτίζει ένα στόλο για να προμηθεύσει έναν ολόκληρο τομέα.
Είναι πολύ ακριβό να κατέχει κανείς ένα αυτοκίνητο στην Κίνα και πολλοί Κινέζοι, νεότεροι Κινέζοι ειδικά, μας λένε ότι δεν θέλουν να οδηγήσουν. Είναι πολύ αγχωτικό, πάρα πολύ κυκλοφορία, πολύ ακριβό και υπερβολικός κίνδυνος ατυχήματος. Θα προτιμούσαν να αναθέτουν την οδήγηση είτε σε οδηγό είτε σε αυτόνομα αυτοκίνητα.
Πώς μπορούν οι ξένες εταιρείες να αντιδράσουν σε αυτό;
Αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να πουλήσουν στόλους. Αλλά εάν πωλούν στόλους στις εταιρείες ταξί, αυτό μειώνει την εικόνα της μάρκας τους. Η Hyundai το έκανε με τις εταιρείες ταξί. Τώρα κανείς δεν θέλει να αγοράσει ένα Hyundai. Θα μπορούσαν να επενδύσουν σε μερικούς από τους κινέζους παίκτες του διαδικτύου και να συνεργαστούν μαζί τους.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
