Το «Wines With Less Make-Up» και άλλες ιστορίες για το Αυστραλιανό κρασί

Μόνο λίγες περιοχές στον κόσμο, που ασχολούνται με την παραγωγή κρασιού, μπορούν να συλλάβουν τόσο εμπνευσμένες ονομασίες όσο η Αυστραλία.

Από το “wines with less make-up” («κρασί με λιγότερο make-up» του Jamie Goode από το WineAnorak.com), στο “that one f*cking wallaby label”-« αυτή η αναθεματισμένη μάρκα καγκουρό» του Jon Bonné από το Punch, τον χαρακτηρισμό του cabernet sauvignon ως «the biggest brain turn on»-«τον καλύτερο ερεθισμό του εγκεφάλου» της Virginia Wilcox του Vasse Felix και τέλος στο «doing it all for the emotional endpoint of love»-«όλα γίνονται για τον συναισθηματικό τερματισμό ενός έρωτα» του Michael Dhillon για το Bindi Wines, η Αυστραλία εξωτερικεύει την επικοινωνιακή έμπνευση που κρύβεται μέσα μας.

Τι είναι, λοιπόν, αυτό το οποίο αξίζει τόσο μεγάλη αναφορά; Ποιες είναι οι περιγραφές για το αυστραλιανό κρασί σήμερα που είναι τόσο ελκυστικές  και αξίζει να τις μοιραζόμαστε με άλλους; Και τι είναι το διαφορετικό και νέο στις αφηγήσεις γύρω από το αυστραλιανό κρασί, σήμερα, που ίσως δεν ήταν εκεί πριν από μερικά χρόνια;

Αυτές ήταν οι ερωτήσεις σε διάφορους κριτικούς κρασιού και επαγγελματίες, οι οποίοι ενδιαφέρονται και είναι συντονισμένοι στον επανασχεδιασμό και την αλλαγή της αντίληψης και της εκτίμησης του κόσμου για τα κρασιά από την Αυστραλία. Αν μπορούσαμε να σχεδιάσουμε μια συγκεκριμένη πορεία που ακολούθησαν, τα κομβικά σημεία θα ήταν 1) το ξεκίνημα, πριν από αρκετά χρόνια, όταν βρισκόμασταν ακόμη στην εποχή των οίνων critter, 2) το σημείο καμπής που, ευτυχώς, εστίασαν περισσότερο στους οίνους μικρότερης κλίμακας που παρείχαν περισσότερη αυθεντικότητα και αίσθηση του περιβάλλοντος, 3) στη δημιουργία της ευκαιρίας και της ευχαρίστησης για το τελικό προϊόν που πρόκειται να επέλθουν.

Είναι δική μας ευθύνη, αντί να είμαστε απλώς ευχαριστημένοι με τα κρασιά και τις δοκιμασμένες και αληθινές ιστορίες που βρίσκονται μπροστά μας, να αναζητήσουμε δυναμικά τις πρωτοποριακές και φανταστικές εξελίξεις στο κρασί, ακόμα κι αν δεν έχουμε άμεση πρόσβαση σε αυτά.

Η ιστορία, πριν μερικά χρόνια

• Η Αυστραλία υπήρξε ένας τόπος, τον οποίο οι περισσότεροι κριτικοί κρασιού, απλά αγνοούσαν ή έστω, δεν ενημερώνονταν για αυτόν τόσο, όσο έκαναν για άλλες περιοχές.
• «Είχα μια στερεότυπη εικόνα για τα αυστραλιανά κρασιά, αλλά πριν από περίπου πέντε χρόνια άρχισα να βλέπω να έρχονται στην χώρα, κρασιά υψηλότερης γευστικής αξίας», γράφει ο Eric Asimov της New York Times αναφερόμενος σε μια στήλη που έγραψε το 2013. “Πιστεύω ότι η Αυστραλία κάνει πολλά εξαιρετικά κρασιά, από τα οποία βλέπουμε πολύ λίγα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν έχω πάει ποτέ εκεί, αλλά ελπίζω να πάω πολύ σύντομα ».
• Για τον Jon Bonné, senior contributing editor στην Punch, δεν υπήρχαν πολλές πληροφορίες πριν από μερικά χρόνια. “Το αυστραλιανό κρασί προσέφερε τρομερές αντιθέσεις: από τη μία πλευρά το Yellow Tail και από την άλλη, πολύ ερασιτεχνικά κρασιά, όπως το Amon-Ra και το Mollydooker” έγραψε. “Και επειδή, η επιτυχία , χρονικά, ήταν περιορισμένη, άλλαξε η γνώμη πολλών ανθρώπων για τη φήμη της Αυστραλίας, από τη ζημιά που έκαναν αυτά τα κρασιά”.

 Το σημείο καμπής

• «Έχω αλλάξει την άποψή μου για το κρασί της Aussie, όπως έχει αλλάξει και το ίδιο το κρασί», δήλωσε ο Jamie Goode από το WineAnorak.com και συγγραφέας του Flawless: Understanding Faults in Wine. “Όταν ξεκίνησα να γράφω γι ‘αυτό, οι μεγάλες εταιρείες κυριαρχούσαν και είχαν τον έλεγχο γύρω από όσα εξελίσσονταν στο χώρο. Έπειτα άρχισαν να χάνουν το δρόμο τους. Τώρα, η φωνή των μικρότερων παραγωγών,υπάρχουν περισσότερα από 2000 οινοποιεία στην Αυστραλία ,ακούγονται πολύ πιο καθαρά. Όταν επισκέπτομαι τη χώρα, βλέπω πολλή καινοτομία, συμπεριλαμβανομένης της προθυμίας να δοκιμάσω νέα πράγματα, αφού οι άνθρωποι φτιάχνουν κρασιά με λιγότερο “μακιγιάζ”, αλλά και περισσότερη ταπεινοφροσύνη».
• “Τα χειροποίητα κρασιά που προέρχονται από τους λόφους της Βικτώριας και της Αδελαΐδας και άλλα τέτοια μέρη, είναι εξαιρετικά καλά και αξίζουν μεγαλύτερη αναγνώριση”, δήλωσε ο Felicity Carter, αρχισυντάκτης της Wine Business International της Meininger και με καταγωγή από το Σίδνεϊ. «Όταν αποφασίζουν για κάτι, πραγματικά το ακολουθούν, και πριν λίγα χρόνια, οι άνθρωποι της εταιρίας, αποφάσισαν να επικεντρωθούν στο terroir. Φαίνεται.»
• Η αλλαγή στο κρασί δεν μπορεί να έρθει μόνο από περιθωριακά κρασιά ή από πιο «άνετα» κρασιά που προέρχονται από μέρη, όπως το Basket Range και το Adelaide Hills. Αυτό που είναι πιο σημαντικό, τόνισε ο Bonné, είναι ότι η αλλαγή συμβαίνει σε πιο επικρατούσες περιοχές όπως είναι η Μπαρόσα και η Δυτική Αυστραλία και το Hunter. “Εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη βιομηχανία, έτσι ώστε ακόμη και οι μεγάλοι εταιρικοί παίκτες να μην μπορούν να το αγνοήσουν”, είπε.
• Όταν προσπάθησε το 2011, να ηγηθεί μιας εξειδικευμένης γευστικής δοκιμής αυστραλιανών κρασιών, για την εκπαίδευση της ίδιας τη και των συναδέλφων της, η Elaine Brown δεν μπορούσε να βρει αρκετά κρασιά για να εξετάσει ή αρκετά άτομα που να ενδιαφέρονται ή να έχουν αρκετά ανοιχτό μυαλό για να δοκιμάσουν. Η καμπή ήρθε το 2014, δήλωσε ο Μπράουν, ο οποίος σήμερα είναι ο Αμερικανός ειδικός στο JancisRobinson.com. “Τώρα όλοι ξέρουν ότι είναι καλά τα κρασιά της Αυστραλίας”.Δεν είναι ότι δεν δημιουργούνταν καλά κρασιά πριν από χρόνια στην Αυστραλία “, σημείωσε, “είναι απλώς ότι πλέον υπάρχουν και στην Αμερική”.
• “Παράλληλα με τους οινοποιούς, η Wine Australia έχει εργαστεί σκληρά για την προώθηση της αυθεντικότητας και της ποιότητας, πράγμα που δουλεύει πολύ καλά”, δήλωσε ο Richard Hemming MW, ο οποίος έχει τη βάση του στο Λονδίνο και γράφει για το JancisRobinson.com. “Βοηθά το ότι υπάρχουν πολλές μεγάλες προσωπικότητες στην βιομηχανία κρασιού της Αυστραλίας, και μια βαθιά σχέση μεταξύ των χωρών μας”.

Η ευκαιρία προχωρά προς το μέλλον

• “Πολλοί ταλαντούχοι εισαγωγείς, επικεντρώνονται στις μικρές παραγωγές, στα κρασιά που εκφράζουν το terroir, τα οποία τείνουν να έρχονται σε κύματα και υπάρχει ένα εντυπωσιακό κύμα από αυτά τη δεδομένη στιγμή”, δήλωσε ο Josh Greene, εκδότης του περιοδικού Wine & Spirits. “Αλλά, ακόμη και με τα κρασιά που εισάγουν, αυτό είναι μόνο μια μικρή δόση από αυτό στο οποίο έχουν πρόσβαση οι ίδιοι οι Αυστραλοί”.
• “Υπάρχει μια “ευκαιρία”, για ένα σύνολο από λάτρεις του κρασιού να σκεφτούν την αγορά της Αυστραλίας, η οποία απλά ανερχόταν σιγά σιγά στον χώρο πριν λίγα χρόνια, όταν η Mollydooker συγκέντρωνε τα πρώτα της μεγάλα αποτελέσματα”, δήλωσε ο Bonné.